Toplumun kanayan yarası engelliler 9 Temmuz 2008 çarşamba günü ülke genelinde hak arayışında idi. Mecliste görüşülen bir tasarı yüzünden ``eğitim hakkında ciddi gerileme`` yaşanacağı endişesini yaşayan binlerce özürlü, ailesi ve özel merkez yöneticisi AKP il ve ilçe binalarına giderek alkışlarla sesini duyurmaya çalıştı, tasarının geri çekilmesini istedi. Tasarının yasallaşması halinde çocuklar yeniden karanlığa mahkum edilecek, 5378 sayılı yasa ile birlikte engelli çocuklara devlet tarafından verilen ekonomik destek sonlandırılacaktı.
``Kamu Mali Yönetimi Ve Kontrol Kanunu ile Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik yapılmasına Dair Kanun Tasarısı`` nın 6. maddesinde engelli çocukların Özel Eğitim hakları ``özürlü bireylerin eğitim giderlerinin karşılanabileceği eğitim sürelerinin toplamı, eğitim proğramları ile belirlenen süreleri geçemez`` ibaresi ile maksimum bir yılla sınırlandırılmaktadır. Ayrıca ``Bakanlık tarafından hazırlanan eğitim proğramları kapsamında özür grupları ve dereceleri ile özür niteliğine bağlı olarak tespit edilen eğitim süreleriyle sınırlı olan kısmına ilişkin eğitim giderlerinin`` ifadesi ile yine eğitim hakkı sınırlandırılarak hem kurumlar hem de engelli çocuklar mağdur edilmektedir.
Genel Kurula gelen Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik yapılmasına dair EK-3 maddenin engelliler için somut sonucu şöyledir!
5378 sayılı yasa ile birlikte engelli çocuklara devlet tarafından eğitim için verilen ekonomik destek sonlandırılacaktır. Dolayısı ile evlerinden çıkan çocuklar tekrar geri dönüp kapalı kapılar arkasında kalacaktır.
Sayın Unakıtan size soruyorum. Bu süre kısıtlamasını hangi ölçütlerle yaptınız? Dayandığınız kriterler nelerdir? Özel eğitim alması gereken bu çocukların eğitim hakkını hangi teknik ölçümler sonucu kısıtlamaya kalkıyor, bu engelli çocukları mağdur ediyor ve bunun sonucunda bunları, geçmişte olduğu gibi dört duvar arasına hapsedilip, eğitim ve rehabilitasyon haklarını ellerinden almağa çalışıyorsunuz.
O çocukları zincirleyip yeniden evemi kapatalım.