Kısa günlerin son güneşleri kapımın önündeydi.Bir daha böyle güneşli günleri çok arayacaktım.Kapının önünde çalışıyordum.Birden bir adamın bohçaya sarılı bir şeyi masanın üstüne bıraklığını gördüm.
Adam daha birşey sormadan şikayet etmeye başladı.
-Hayrola ne oldu dedim.
-Makinayı tamire getirmiştim pedalı yok evde unutmuşum.O yüzden bakmadılar diye şikayet etti..
-Evden pedalı alıp gelseydin.Senin için kolay olurdu.
-Yok ,biraz daha dursam kavga edecektim zaten..
Ama ben şapka alacağım..sana nasıl tarif etsem diye başladı..hani rahmetli Ecevit giyerdi.
-Tamam bende bir tane kaldı belki sana uyar..artık yapmıyorlar..bu kaptan şapkası bir zamanlar popülerdi.
Rahmetli Attila İlhan da kaptan şapkası giyerdi.Ama bu adam O nu nerden bilsin.Ecevir bu şapka ile hergün televizyonlardaydı.Zaman ne çabuk geçiyordu.Bir zamanlar moda olan şapkası onunla beraber unutulmaya başlamıştı.
Adam hiç sorun çıkarmadı.Ölçüsüne de uydu.ama biraz aradık rafları.Ben kusura bakma dağınık çalışırım dedim.
-Bende öyle dağınık çalışırım.O yüzden aletleri kızıma toplatırım.Ama birgün istediğim aleti bulamadı.Çok fana dayak attım.
-Ama iyi etmemişin
Merak etmeye başlamıştım...şiddetle mi hallediyor herşeyi..sonra anlatmaya devam etti.
-Ama yıllar sonra kızıma sıfır bir araba aldım.Vicdanım rahatlasın diye..
Bunu anlatınca yanlışı bulmuş diye sevindim.Bu garip adam neredendi..merak etmeye başladım.
-Siz nerelisiniz?
-Erkiletliyim.
-Mükremin amca yı tanırmısın?
-Onlat benim akrabam..nasıl tanımam..
Doğru kişiden mi bahsediyor diye oğullarını anlatmaya başladım ki,
-Veli de öldü dedi.
Çok şaşırmıştım.Eski mahallemden birinin daha ölmesi..daha iki yıl önce ağabeyi genç yaşta kanserden ölmüştü..

Ben şurada bir tütün sarayım dedi.Bu garip adam geldiği gibi acı haberlerin ardından kayboldu...
Reply, Reply All or Forward | More