Padişahlık tarafından alınan karar gereği zina suçundan fetva verilen Miriam Abdullah’ın taşlanarak öldürülmesine karar verildi.



5 YIL ÖNCE



14 yaşında ailesinin biricik kızı Miriam kendini adeta cennette hissediyordu . Yalnızlığın son busesi olan aşk kapısına hiç uğramamıştı. O büyüyecek, kadın olacak, fakir olan babasını iyileştirecekti. Babası Abdul kızına inci tanesi gibi bakıyor, hasta haliyle pazarlarda kendine tezgah bakıyordu. Yaz kış demeden hiç itiraz etmeden yaradanına el açarak rahatlıyordu.



-Ey İsa

Bak bana,

-Ey tanrı

Kurbanım sana,

-Ne olur Meryem

Rahat ettir beni.



Hergün bu yakarışlar içinde ağırlaşan hastalığı onun umutlarını azaltsa da teganni ile sarıldığı İncil günahlarına bedeldi.

Miriam Fransa’da ki yaşantısından memmun olduğu kadar rahattı da, onun için hedefleri her şeyden önemli, muntazam ve idealdi. Hayatı olduğu gibi akışına bırakmaktansa o uzun sırma saçları taramak gibiydi, usulca, yavaşça ve sabırla özen vererek, çabalayarak. Sonu olmayan hikayelerin gidişatı genelde kötü sonludur. Zaman denilen ibre bile bu kadar hızlı işlerken nasıl gelmez sonlar. Miriam kendine bakıyor, alımlıyım diye seviniyor, içten içe gururla doluyordu. Fransız gençliğine özeniyor, ailesine olan metanetinden dolayı vazgeçiyor, içinde pır pır eden duygularla karşılaştığı o adamı düşünüyor ve heyecanlanıyordu.

EVET İLK BÖLÜM BU KADAR İLGİNİZE GÖRE SONRA Kİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEYİ UMUYORUM , OKUYAN HERKESE TEŞEKKÜRLER :)