Adalet, haklının hakkını aldığı, haksızın ise haksızlığını kabul etmek zorunda olduğu insanca bir sistemdir. Adalet insanlığın temelidir. “Adalet Mülkün Temelidir!..” yerine, ‘Adalet İnsanlığın Temelidir!...’ demeliyiz. Adaletin tecelli ettiği toplumlarda her birey yasalara çok saygılıdır. Adaletin çok düzgün işlemesi sonucunda sonuçları ne olursa olsun herkes durumu saygıyla karşılar.
Adalet, yalan dolanın olmadığı yerde bulunur. Yasalar önünde herkes eşit olduğu ve sistem doğru işlediği zaman toplumsal saygınlık en üst düzeyde gerçekleşir. ‘Şeriatın Kestiği Parmak Acımaz!..’ diyerek, aleyhte olan durumlarda bile insanlar isyan etmeyecektir. Ancak, adaletin doğru işlemediği toplumlarda, haklı veya haksız olması farketmez, güvensizlik hakim olacaktır. Güven duygusunun kaybolması halinde, insanlar daima şüphe içerisinde birbirlerini belirli belirsiz suçlayacaklardır. Güçlünün güçsüzü ezdiği bir sistem, bereberinde birçok olumsuzğu da getirecektir. Güçlü olmak ve haksızlığa uğramamk adına insanlar kendi ‘yasalarını’ ortaya koymaya çalışacaktır. Toplumsal kanunlar kağıt üzerinde kalacak ve uygulama alanı bulamayacaktır. Gizli ve yasadışı olaylarda artış olacağı gibi, herşey para ile alınıp satılır durumuna düşecektir. Bundan haz alacak ‘kurnaz tilkiler’ tüm durumlarda haklı çıkmak için her yolu mübah göreceklerdir. Çalışanların kaybettiği, asalakların çok güçlü dlduğu toplumlar, çok geçmeden diğer toplumlara yem olacaktır. Ekonomik bağımsızlığını yitirecektir. Dürüst insanlar hedef alınacak ve güven duygusu para pula esir düşecektir...
Gerçekler daima haklıdır. Çünkü gerçektir. Gerçekleri savunabilecek şahsiyetler, mutlaka çom sağlam ve sağlıklı kişilikle donatılmıştır. Yalansız yaşam mangal gibi işleyecek yürek ister. Yalan ise gerçeklerin en büyük düşmanıdır. Yalancılar da bence Dünya üzerinde laşayan en zavallı yaratıklardır. Yaratık demekle bile bence yaratıklara hakaret olacaktır. Yalancılar çok korkak olur. Genellikle haksız olanlar yalana başvurduğu için panik icerisinde hareket ederler. Yalancı insanlar, bu panikle her kötülüğü yapabilecektir. Bu nedenle ‘Yalan, Her Kötülüğün Anasıdır!..’ diyebiliyoruz... Doğru ile gerçek kardeştir. Gerçek ile adalet birbirine dost ve eşdeğerdir.
Bu nedenle, insanca insan gibi yaşamak için mutlaka çok duyarlı olmalıyız. Yalan ile yalancıları dışlamalıyız. Yalan ile yalancılara karşı gereken eleştirileri ve hatta müeeyideleri uygulamalıyız ki toplumda güven duygusu hakim olsun. İftira, yalan, dolan, talan, yolsuzluk, şike, rüşvet, adam kayırmak, hırsızlık, ikiyüzlülük vb tüm olumsuzluklar adaletin olmadığı ve yalancıların cirit attığı ortamlarda bulunur. Bu ortamlarda görmez, duymaz ve konuşmazları oynayan ‘üç maymun’ felsefesi (!) geçerli olur. Kurnaz tilkilerin sayısı hızla artar. Sağlık, eğitim ve adalet para ile alınıp satılan duruma düşer. Adalet tecelli etmeyecek ve gerçekler daima paralı haksızlara hizmet edecektir. Bu suçları işlemek kadar bu suçlara seyirci kalanlar da çok suçlu duruma düşecektir. Dürüst olanlar pasifleştirilecek veya tamamen susturulacaktır. Bütün bunlara seyirci kalan adalet, adalet olmaktan çıkacaktır. Bili ve din dahi art niyetli insanların elinde malzemeye (!) dönüşecektir. Makam ve mivkiler yalan ile yalancıların elinde birer silaha dönüşecektir!... En ufak bir ‘duyarsızlık’ dahi büyük yaralar açar... Bazen gerçeklerin saklanması ile açıklanması arasındaki zaman farkı adaleti geciktirmektedir. Hemen tecelli etmesi gereken adalet birilerinin uzun süre gerçekleri saklaması ve yıllar sonra açıklanması halinde gecikmektedir. Bazan bu gecikmelerin bedeli çok ağır olmaktadır. Arada geçen zamanlarda telafisi mümkün olmayan olaylar meydana gelmektedir. Örneğin; çom namuslu bir insanın ‘namussuzluk’ ile suçlandığını varsayalım. Bunun yanında gerçekleri bilenlerin gerçeği sakladığını düşünelim. Duruma vakıf olanlar daha sonra iki yıl geçtikter sonra insafa gelsin ve gerçekleri açıklasın. Ama bu arada namuslu vatantaş hapis yatsın ve gerçekler açıklanınca da serbest kalsın. Yattığı iki yılın hesabını kim verecek?... İşte bu yüzden geciken adalet adalet değildir!... Bu durumlar bazan ‘intihar’ ile sonuçlanırsa ne olacak?!... Bu nedenler ışığında, tüm yalancıları ve yalancılara seyirci kalmak suretiyle adaleti yanıltanları ‘Zavallı Ruh Hastası’ ilan ediyorum.... Makam ve mevkileri hiç farketmez!...

Bir şiir ile bitirelim;

Yalansız yaşamdan geçer sağlık
Adam gibi adam olmaktır sağlık
Yasa var içinde, yazılı en derinde
İyi olmak yaşar yürekten yerinde.

Aldanma var olmayan insanlığa
Sahip çık gerçekten va insanlığa
Aydınlık günler gelir iyilik peşinden
Sağlıklı ruhlar, gelir selimin peşinden.