sadece küllerin var şimdi oysaki ben alev olup yakmanı istedim beni... razıydım herşeye çok sevmiştim seni hak ettiğinden çok... ben hep hayaller kuaraken, seninle dolu ümitlerim varken sen ap ayrı bir dünyadaymışsın meğersem.... şimdi imkansızın kelime anlamıyız ve çok uzağız birbirimize senden bana kalan anılarımla avunuorum bıraktığın karşılıksız aşkında hediyesi.... artık yüzüne bakmamalıyım, seni düşünmemeliyim bile ama alıkoyamıyorum hala kendimi... hala gözlerini arıorum derin derin dalmak için.... ben seni hep sevdim biliyomusun hep sende beni seversin belki diye avuttum kendimi belki içine sindirirsin aşkımı diye hep bekledim belkide hala bekliyorum.... çok sarılmak istedim sana masumca öpmek istedim ama olmadı biliorum olmayacakta ama genede o içimdeki tuhaf hissi atamıyorum.... sanki telefonum çalacak sanki senden bi haber gelecekte kurduğum düşler gerçekleşecek miş gibi.... ama çabuk atıyorum artık bu hissi üzerimden çünkü acı veriyo... bir şekilde unutucam... gerekirse başka nefeslere karışıcam, başka bedenlerde arıcam sıcaklığını ama unutucam seni unutmalıyım çünki bu şekilde yaşayamam yaşayabilemem.... bu acıyı bedenime çektiremem artık... unutursun diyorlar herkes ne kadar rahat.... ya kimse sevmeyi bilmiyor yada ben unutmayı beceremiyorum.... şimdi ben iki satır yazarım iki damla göz yaşı dökerim arkandan iki bardakta rakı içerim sonrada söverim sana azcık öle unuturm dimi geçer bütün çektiğim acılar... öyle olsa keşke bütün acılarım öyle bitse ama benim her yazdığım sana, her döktüğüm yaş senin uğruna, kaldırdığım kadehlerde senin şerefine, sövüoyorum ama senden başka bir şey düşünmeyen kafama.... inan bebeğim hiç bir kötü duam yok sana her şey gönlünce olsun ama azda olsa gönlünde yerim olsun bu saf katıksız karşılıksız sevginin hatrına kendine iyi bak... seni seviyorum...