1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
682
Okunma
Bilinmeyen şehrin yabancı sokaklarını adımlıyorum yavaşça...
Başı boş kimsesiz ve çaresiz , neden böyle olmuştu ?
Ben güçlü biriisi değilmiydim yoksa ? Gün geçtikçe kimse kalmıyor yanımda.
Evet....
Aslında benim hiç bir zaman elimi uzattiğımda bana gelenim olmadı. Ben güvensizdim.
Küçüktüm yalnızlıği tanıdiğımda , bana bu yakışır dedim.
Yapamadım ki onunla da...
Sevgi istiyorum sadece beni seven , sahip çıkan...
Mutluluğu avuçlarında taşıyan bir insan.
-Özlem Acar -