Kamu görevinden beş yıl önce 33 yıl çalışıp,ayrıldım.Bir şeyler söylemem gerekiyordu.Oturdum ve bu makaleyi yazdım.
(Aynı zamanda"ne yapıyorsun şimdi?"diyenlere de cevabımdır.)
Dünyanın en seçkin 500 üniversitesi arasında 1.sırada Harvard,3.sırada ise Cambridge gelmişti.Bu iki üniversite de zorunlu olarak okutulan derslerden biri de edebiyatmış.
Bu iki okulda"entellektüel"birikimi olmayandan meslek adamı olmaz gerekçesiyle,ilk dört yılda dört ders okutulmakta;(felsefe,edebiyat,tarih ve psikoloji)sonra mühendislik,tıp ve diğer dalların meslek eğitimi yapılmakta imiş.
Bu saatten sonra oraya gidecek halimiz yok.Ama,uygulamalarından örnek alarak biz de kendimizi geliştirebiliriz.Yerli ya da yabancı onlarca yazar ve şairi yeniden keşfedip,okuyabiliriz.
Eski Rus lider Yeltsin’in emekli olduktan sonra,günde 300 sayfa okuduğunu gazetelerden okumuştum.Kendimi sınadım:180 sayfa okuyabildim.(Ama beş yıl önceydi.Şu an okur muyum bilemem)
Emekli,pasaport bağını da Susan Sontag’ın bir konuşmasında yakaladım.-Amerikalı kadın yazar,ki,2004 Aralık ayında 71 yaşında ölmüştür-Frankfurt kitap fuarında uzunca bir konuşma yapmış ama özetle şöyle demişti:
"Edebiyat,daha büyük bir hayata yani özgürlük alanına giriş pasaportudur."