Etrafımıza bakarsak, her yer kan gölü vahşet katliam ile birlikte olan zalimlerin kötü emelleri kendi çıkarları ile İslam’ı karalayarak, Müslümanları zan altında bırakarak korkakça, işlenen zulümler katliamlarla şiddeti zulmü kanı katliamı kabul etmeyen, İslam’ı içine katarak kendilerine bir çıkar pay çıkararak, korku imparatorluğu ile halkı bölmeye çalışanların şerri ile ülkeler kaynamaktadır. Mantıksız modası geçmiş korku hobileri uğraşan şer odakları hiç bir zaman emeline ulaşamayacaktır, değişik yaşantıları olanların bir araya geldiği, değişik kültür ve milletlerden oluşan insanları kucaklayan bir din topluluğu olan İslam ve kardeşliği, Nur Kur’an ve sünnet ile sımsıkı olan Müslümanları, az yaralasa da yıkmaya muktedir olmayacaktır.

Garip gelse de bu yaşadığımız zaman asır, başkalarının aklı ile yola çıkanların hazin sonu vahşet... Gönlümüz gömdük toprağa demesinler Yusufları, Züleyhayı toprağa gömmedik gönlümüzün derinliklerinde hala duruyor dip diri... İslâm’ın temel kaynağı olan Kur’an ve Sünnet sevgi birlik kardeşlik üzerine kurlu, ey sapık kendini bilmezler siz bilmezler ancak gözleri kapalı olanları kandırırsınız kendinizle birlikte...

Müslüman kardeşlik birlik beraberlikle uzun asırlar boyunca, el ele ırk, renk ve coğrafyaları farklı dilde bile olsa, inanç ve amel noktasında el ele birlik ve bütünlüklerini canı gönülden korudukları gibi, sevgi konusunda da az anlayışı olan toplumları, iman kardeşlik ile çok geniş bir anlayış birlikteliğini insanlara sunmuş ve birlik beraberliği sağlayabilmiş bir dinin sahibidirler... Biz Müslümanlar muhabbet, sevgi, gönül, vefa, onur, haysiyetten rahmet ve merhametten söz ederken, onlar hala nefretle kinle gönülleri yıkarken, kendileri de gönüllerde ve âlemde nefretleri ile yıkılmaktadırlar...

İnsan yüreğinde taşıdığı değerle değer kazanır veya yok olur gider. Yüreğinde Nur Kur’an Nur Sünneti merhameti taşıyan nurlanır gönüllerde sevilir güzelleşir. Lakin gönlünde nefreti kini taşıyanlar o nefretle gönüler de nefreti kazanırken, karanlığın çamuruna batarken yok olacaklardır, yok eden yok olur... Kanatları kıranların kanatları kırılır, kanat takanları kanatları çoğalır...

Haydi, gönüllerde sevgi merhametle güller açmaya dikmeye gidelim, yol olsa da karanlık dikenli, gönlümüzdeki merhamet hepsini yok edecektir. En derin yaralar açanlar bu yaraların irinlerinde boğulurken, bizler merhametle bu yaraları saracağız haydi yaraları sarmaya, uzaktan değil yakından sevmeye gülümsemeye...
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-