DOĞAN ZELOVA


- Sağlığımız el verdiğince, yaşadığımız süre içerisinde neler gördük, neler yaşadık.
-Daha neler göreceğimizde belli değil.
-Çevremize baktığımızda insan aklının almayacağı işlerin olduğunu görmek mümkün değil mi
-Hayat şartlarının, geçim sıkıntısının ve düşüncelerin herkese göre farklı olduğunu anlıyorum da, şu olması imkanı olmayan işleri yapmaya kalkanları anlayamıyorum.
-Ya, sen bunu yapamadıktan sonra, kendine bile yararı olmayan yatırlardan, mezarlardan ne bekliyorsunuz?
-İşte bunu da anlayamıyorum.
-Hadi gittin, duanı ettin, şifası Allahtan dedin mi ?
-Demediğine eminim ki o türbenin taşına iç çamaşırını bıraktın
-Hem de dantelli olanını..
-Ne düşündün ise, yapmayın ya, bu kadar da cahillik, hurafelik olur mu ?
-Bu anlattığım olay okumuşunuzdur, gazetelerde çıktı. Çanakkale’nin Bayramiç ilçesine bağlı Yiğitler Köyünde bulunana Ünzüle Ebe yatırında oluyor.
-Kimileri de, bahçede bulunan kuyudan aldıkları suyu şifa niyetine içerken, sağlıklı mı, temiz mi, acaba hangi hastalığa yakalanacağını düşünmeden hem kendileri, hem de çocuklarına içirmelerine ne demeli?
-Allah, akıl verirken, siz neredeydiniz, kapalı yerde miydiniz?.
-Millet uzaya şehir kuruyor, biz hala taşa don bırakıp, çocuk olsun diye bekliyoruz.
-Sen akşamın İşini Yarına Bırakırsan, öyle yatıra don koymakla o bebek işini yapamazsın…
-Allah, akıl fikir versin…