Her Perşembe günü dergi okuması yaptığımız oturmamız olur bizim. Dün annemle ben bir şeyler atıştıralım, dedik. Oturmada, okuma öncesi sadece süt ikram ediliyor, yani bu oturmamız dergi okuması olduğu için ikramlı değil. 1-2 ay önce geç kalanlara kapı açılmaması uygulaması başlamıştı.

Mekana ulaştığımızda geç kaldığımızı farkettik, yalnız, tek geç kalan biz değildik, bizim dışımızda 6 kişi daha geç kalmıştı. Anlaşılan bugünkü oturma bize nasip değilmiş, niyetimiz Allah rızası içindi.

Karıncaya sormuşlar; nereye gidiyorsun, diye. O da Hacca gidiyorum, diye cevap vermiş. Oraya ulaşamazsın, demişler, karınca ise; hiç olmazsa bu yolda ölürüm, demiş.

Biz de bugün oturmaya katılamazsak da o yolda adım atmış olduk. Çünkü niyet önemli, niyetimiz Allah rızasıydı. Bir ablamız bize; size kapı açılmasa bile, kapıdan geri dönseniz bile, niyetiniz Allah rızası olduğu için yine sevap kazanırsınız, demişti.

Oturma 2.kattaydı, 1.katta ise annemin tanıdığı ve hiç çocuğu olmayan bir teyze vardı, annem oraya; başsağlığına gidelim, dedi. Çünkü kısa bir süre önce o teyzenin eşi vefat etmişti. Orada Kur’an okuduk, dua ettik, teyze çok memnun oldu. Bizim için de güzel oldu, niyet Allah rızası olunca her şey güzel oluyor. Birden kanım ısındı teyzeye. Allah’a hamdolsun, kapıdan çevrilsekte, eve elimiz boş dönmedik, bir din kardeşimizin gönlünü alarak, eve gönül huzuru içinde döndük.

Ne demek lazım; “Olanda hayır vardır”, demek lazım.


SÜNDÜS TOKGÖZ – KONYA
20.03.2015 – CUMA 10.40