Ne yazık ki geldiğimiz dünya düzeni tamamen menfaat ve çıkara dayalı. İnsanların birbirleriyle olan ilişkileri gözlemlediğim kadarıyla menfaat ve çıkara göre şekillenir vaziyette. Bunun bize getirilerini ve bizden götürülerini düşündüğümde ne yazık ki hiç bir getirisi olmadığını; birbirimize karşı riyakar, soğuk, bencil, yalancı ve aynı zamanda sınıflandırmaya da yol açtığını görüyorum. Eğer ekonomik durumunuz iyiyse zaten herkesin sizinle iyi geçinmesi kaçınılmaz. Veya statü-makam sahibiyseniz sizin yardımınıza ihtiyacı olan insanların, sırf sizin onlara yardım etmenizi istedikleri için size karşı ne kadar da samimi davrandıklarını görmezden gelemiyorum. Sizi sevmedikleri, her fırsatta eleştirdikleri ve gerektiğinde gıybet ettikleri halde, sırf onların menfaatleri için sizinle iyi geçinmeye çalışmaları beni büyük ölçüde şaşırtıyor. Hayatta en tahammül edemediğim şeylerden biri de ikiyüzlü insanların yaptıkları hoş bir şeymiş gibi sağda solda anlatmalarıdır. Eğer istediğini aldıysa sizden, yaptığınızın ne kadar büyük bir iyilik olduğunun falan hiçbir önemi kalmaz onlar için. Artık siz kullanılmış ve diğerlerinin arasında tozlanmaya mahkum edilircesine rafa kaldırılmışsınızdır. Bu ve bunun gibi olayları yaşayan biri de kendini ’haklı’ görerek şu sözleri söylemekten çekinmez hale geliyor. Acıma, acınacak hale düşersin. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın. Diyeceğim şu ki bu gibi olaylara maruz kalan birisi yaşadığı travmadan sonra ne başkalarını nede başkalarının sıkıntılarını düşünür,gözetir veya yardım etmeye çalışır durumda olacaktır.
Hal böyle olunca toplumumuzun hep şikayetname sinde bulunduğumuz, ’İNSANLIK ÖLMÜŞ’ tabirleri kulaktan kulağa duyulmaya devam edecektir. Öyle ki menfaat ve çıkar bir ilişkinin sebebi ne olursa olsun içine bulaştıysa o ilişki ne uzun süreli nede sağlık bir ilişki durumunda oluyor. İnsanlar birbirlerini kullanıyor, sonrasında bir çöp gibi kenara atıyor yetmiyormuş gibi birde bunu sağda solda dile getiriyor.
Kime sorsak yalan kötü bir şeydir ve yine kime sorsak yalan söylememeye özen gösterir. Fakat bunları amel etme konusunda ne kadarda büyük problemler yaşıyoruz farkında değiliz. Sorunda tam burada başlıyor. Yapılması gerekenleri iyi biliyoruz fakat yapmıyoruz. Adam kalkmış toplumumuzun en büyük sorunu yalandır diyor geçmiş karşımıza işi icabı kurumunu zarara uğratmamak için göz göre göre bize yalan söylüyor. Sonrada kalkmış İmam Hatip mezunuyum bunları iyi bilirim diyebiliyor. Bizler karşımızda ki insanları hep bizden saf görüyoruz. Hele ki makam, mevki, statü, ekonomik açıdan varlıklı biri yoksa karşımızda tamam. Bizden enayi durumuna koyuveriyoruz insanları. Kusura bakmayın ama kimse kimsenin ne olduğu konusunda en ufak bir bilgi sahibi bile olamaz şu devirde. Konuyu dağıtmak istemiyorum konuşulacak çok şey, yazılacak öyle çok ’KAVRAM’ var ki hoşnut olmadığım.
Yazımı bu güzel sözle bitirmek istiyor ve başka denemelerde tekrar buluşmayı ümit ediyorum.
’’Menfaat, her dili konuşur, her kılığa girer hatta menfaatlere karşı kayıtsız biri gibi görünmesini de bilir.’’
(La Rochefoucauld)

Not: HAYATINIZDAN MENFAATİ ÇIKARTIN!

-ZinedkA