’I’

Terkedip gideceğim buraları.
Kaç zaman oldu bak, hala gelmedin.
Ben yosun tutmuş sokaklarda seni beklerken, sen çoktan ışıklı caddelerin
içlerinde kaybolmuştun...

Belki bir kaldırım gülüydün, hani en incesinden, hani filmlerdeki gibi...
Oysa ben seni kırlarda başına buyruk yetişen bir gül olarak hayal etmiştim....
Can demiştim, yodaş demiştim, sevgi -li demiştim...

Sen hepsinin içine ettin...

Evet, biliyorum!
Bunlar belki ağır kelimeler fakat üzerinde taşıdığın günah kadar ağır olamaz kadın...

Yaşın daha çok genç, çocuksun hayata karşı...
Dünya sana karşıyken sen hep çocuk kalmalıydın belki de...
Oysa ben seni hep çocuk hayal ederdim, bir çocuk bahçesinde, mahsun boynu bükük fakat tek başına dünyaları yaratırken.

Düşlerimde büyüttüğüm nehirler vardı, sonra koca koca dağlar ve sonrasında okyanuslar sonu olmayan.
Bunların ortasında yanlızca "İkimiz"
İkimizin olduğu kocaman bir dünya, ikimize yaratılmış bir dünya...

İyiliğin, kötülüğün, doğrunun, yanlışın biz olduğu bir dünya...


- Alen SARICA