Yenilmemek, pes etmemek ve yok olmamak için uğraşıp dururken, aslında çoktan yenilmiş, çoktan pes etmiş ve çoktan yok olmuştum.. ama ölmemiştim.. yaşıyordum.. yaşamak değil de, yaşıyor gibi olmaktı bu.. hayatla oyun oynuyordum.. içimden sayabildiğim kadar sayıyordum, sonra arkama dönüp baktığımda arkamda kimse olmuyordu.. Duygularımı saklandığı yerde bulamıyordum..
Her şey zoruma gidiyordu.. Ve ben gökyüzünün her zaman güneşe sığındığı gibi sığınıyordum içimdeki yalnızlığa.. İmkansız boşluğaa..
Sonra sen geldin hayatıma, yürürken yalnızlığımı almıyorum artık ben yanıma..Çok dalgalı bir denizin, bir insanı içine aldığı, zamanla düşürdüğü tuzakları elinin tersiyle yitip geldin.. Hoş geldin hayatımaa.. Korkularınla, sırlarınla, güvenınle ve sadece duygularına derin bakanların görebileceği acılarla geldin..
Aslında iyi ki geldin hayatıma..Çok yalnızlaşmıştım ben..
Şimdi özgür bıraktım içimdeki özlemi..Duygularım tutsak..Şimdi hüzün de keder de doyasıya yaşanıyor bende..
Biliyormusun? Elini tuttuğumu hatırladığımda yüreğimde yaratacağı korkunç acıyı duymaktan korktuğum için, duygularımın bir köşesine fırlatıp atmıştım o heyecanı.. Sevmek nedir ki zaten? Aşık olmak.. Bu cümleyle birlikte kaybolmak..
Biliyormusun? Aşık olmak oyunu çok zordur.. Yalanlarının üzerindeki o kirli bedenini gizli bir utançla kaldırırsın..Bu utancı kaldırır kaldırmaz unutmak istediğin her şey parçalar içini..Bazen hüznünle birlikte içindeki yabancıda uyanır.. Unutma, uzak olduğun yerlerde mutlu görünmek zorunludur.. Bu zorunluluğu uymayanlar mutlu görünenler tarafından küçümsenip dışlanır..Yalancı diye anılır..Bu korku içinde her şey farklıdır..Senın zamanın yoktur..Yalnızlığına sarılmaktan başka hiç bir çaren yoktur..Yalnız kaldığını hissetiğin an en büyük hedefsindir zaten..Her şey içinde olup biter.. Dışarıda ki bağımsız hayattan korkarsın.. Aşık olmak istemezsin..Aslında istersin ama korkarak sevmekten korkuyorsundur..Korkmaktan korktuğun hiç aklına gelmez.. Unutma ’’aslında sen sevdanın oturduğu sokakta oturuyorsundur, ama farkında değilsin’’.. Aşk dilinin ucuna gelir ama o cümleyi kuramazsın..
Ezberini yapmamış bir oyuncu gibi nasılda endişeli ve kendime güvensizdim çıktığım o sahne parçasının üstünde bilemezsin.. Sonra senli cümleler kurmaya başladım ben.. Ellerim ellerini, yüreğim seni çok sevdi..Kendime bile itiraf etmekten korkacak kadar çok sevdi..