2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1193
Okunma
Bilmiyorum, neden bu kadar acımasız hayat? Neden herkese karşı insiyatifsiz? Bunların cevabını düşünürken zihnimin derinliklerinde aslında bu kadarda kötü olmadığını görebiliyorum. Çünkü hayata, karşı safta savaşan insanlarda tanıyorum. Ne olursa olsun kendilerini iyiliklerle kuşatmış, amacı insanlara yardım, sevgi, merhamet ve dahasını sayamayacağım bir çok olgu ile hizmet etmek olan bu kişiler var olduğu sürece, aslında hayatın bu sahada çokta söz sahibi olamadığını görür gibiyim. Yinede sebebi her ne olursa olsun, yaptıranı veya yaptırımı ne olursa olsun insanların bu denli zor şartlarda hayat mücadelesi vermeleri benim içimi acıtıyor. Kendimi düşündüğümde oldukça rahat bir konumda bu yazıları bilgisayarımdan herhangi bir sosyal paylaşım sitesine yazıyor olmam, hatta üzerine eklemek gerekirse sıcak bir kahve alıp dışarıdakilerin ne durumda olduklarını gözetmeksizin yalnızca rahatımı önemseyerek yazı yazıyor olmam çevremde bi hayli hoş karşılanabilir. Bakın ne kadarda elit bir birey oldum bir anda. İnsanların elit diye tanımladıkları şeyin içinde buldum kendimi birdenbire. Peki bunu ben istiyor muydum ? Diyeceğim şu ki, dışarıdan görüldüğü gibi değil insanlar. Kimisi kendi rahatı için her şeyi gözardı edebilir fakat bazıları var ki ’’toplumumuzda oldukça az’’ başkalarınında rahatını en az kendi rahatları kadar önemsiyor. Benimde bu yazıyı yazmamda ki en büyük sebep, nasıl oldu da bu kadar bencilleştik. Neden iyiliklerle kuşatılmış, insanlara hizmet etmeyi, insanlar ile iyi geçinmeyi en azından samimi bir şekilde sohbet edebilmeyi veya içtenlikle gülümseyebilmeyi amaçlayan taraftan olamıyoruz. Sebebi yoksun arzularımız mı ? Hep daha fazlasını isterken neden bir kez olsun durup, olanla yetinmeyi deneyemiyoruz? Sebebi belli, geldiğimiz dünya düzeni. Gerek hızla gelişen teknoloji, gerekse etrafındaki ’’elit’’ kesimden geri kalmama arzusu. Üzgünüm ama bu hal bize en ufak bir fayda sağlamıyor. Aksine bizi her geçen gün daha da itici, bencil, kendini bir şey zanneden toplum fertlerinden yapıyor.
Bilmiyorum, bunu önlemenin nasıl bir yolu olabilir. Aslında takıldığım noktada tam burada. Sanırım halimizden çok memnunuz. Toplumun standartlarının altında yaşamını sürdüren insanlar dışındaki herkes, halinden oldukça memnun. Memnun derken sakın yetinme hususundaki memnunluk aklınıza gelmesin. Sadece şimdilik daha kötüleri var olduğu için sözde şükreden kesim.
Bilmiyorum, Allah yar ve yardımcımız olsun...
-ZinedkA
Şiirin sahibi
Cevap Yaz