Biraz fazla şakacı olduğumu düşünüyorum bazen. Her ne kadar şakalarıma kimse gülmese de ya da tuhaf karşılansa da. Bu da işte soğuk şakalarımdan biriydi. Aslında belki şaka bile değildi de olmak zorunda kaldı.
Evet öğlen arası ve bir yerlere yemek yemeye gidilecek. Arkadaş şöyle bir teklifte bulundu. -Hadi gel seninle yeni açılan kafeye gidelim hesaplar benden. hay hayyy ben durur muyum? Tamam dedim ve yeni açılan adı her neyse kafeye gittik. Menüler geldi ben bakar bakmaz gözlerim zincirleme görüntü kazası yapmaya başladı sanki lüks bir lokantaya yemek yemeye gitmişiz. Tostlardan başlanmış sıralanmaya ve rakamlar dans ediyor sanki. Fiyatları yazmıyorum elbette. Neyse az sonra garson denilen şey çıktı geldi.- Evet ne alırsınız acaba? yardımcı olayım demesiyle ben başımı menüden kaldırdım -Tost dedim. - Hangisinden acaba? demez mi :)) Cevap - En ucuz olanından elbette dememle çok büyük bir sessizlik oluştu ortamda. Baktım benim arkadaşta garsonda tuhaf tuhaf bakıyorlar bana. -Hemen toparla Emine dedim kendime ve küçük bir kahkaha attım, ardından ekledim- Şaka haay şaka! Kimse de espriden anlamıyor hani.
Ve benden başka gülen olmadı yine. Ancak ve ancak oradan çıkınca arkadaş iyice kendinden koptu. (ortam mı geriyor insanı ne? ) Kardeşim ben orada tek başıma gülmeye çalışırken sen karşımda değil miydin, şimdi bu neyin gülmesi?