0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
409
Okunma
Dakikalar revizyona uğramış güzelliğini son kez içine atıyor. Anlatıyorum seni bir devrimin fevri çağına. Sehpalar kuruluyor kirpiklerimde,asılacaksın diye korkuyorum.akıllı olmak için uğraştıkça toplayamıyorum kendimi, yıkıntılarım çığlık çığlığa melankolik üflüyor penceremden içeriye. Onardığımı sandığım yaşamın,aslında ölümle kırıyor kemiklerini ve ben hep dolaşıyorum tekerleklerin sandalyesinde. Koşamıyorum ya artık, yüzüne tüküreyim böyle şansın.
Öktem Gökmen
