Yaşım 16
Yaşım 16. Elimdeki poşetin içinde iki şişe kola
marketten çıkıyorum. Ama bazı şeyleri, bir
şeyleri değiştirmeyi düşündüğüm o öğleden
sonrası, okunan ezanı dinlerken aklımda
dönüp duran şey tam da buydu. evet yaşım 16. beynimde değişik cümleler kurmaya çalışan kaygıları olan sıradan bir yaratıkda olabilirim.
dükkanlara girip çıkan selamsız, ruhsuz insanları izliyorum. ve arabasını geri geri park etmeye çalışan adam. hemen ardından "Gel abi gel abi" diye yönlendirmeye çalışan tipik insan modeli. ve geride kornaya basan adam. ve yan tarafta çayları götürürken bardakları yere düşürüp kıran serseri görünümlü genç çocuk.
güldüğüm enterasan
zamanlarda gözlerimin insanları izlerken o sessiz duruş.
Bugün hafta sonu cumartesi Arayıp buluşabileceğim bir arkadaşım’da yok üstelik.
Ne yapıyorum, yavaş
adımlarla eve doğru yürüyorum. Havada
yağmur kokusunun telaşsız dinginliği,
ve hafif rüzgâr yüzüme doğru vururken serinliği hissediyorum.
caddedeki dükkanlara girip çıkan insanlara
bakıyorum. Bahar değil, seyran değil,ekim ayında nedir
bu değişim içimde. Eve geliyorum.
Kolaları mutfağa koyup
salona geçiyorum.
Yaşım 16.

-Osman Bulut