...
Gün ağardı ;saçlarımdan önce bir tel kopardım siyahın en koyu tonundan.Gece boyunca sayıkladım ismini dudaklarımı kanatarak.Defalarca dinlediğim şarkıları gömebilmek uğruna yeniden dinledim ,olmadı yine anımsadım soğuk kış gecelerini.Uykumun en güzel yerinde yani tam olarak saat :6’da yine o şarkı ile uyandım.Ne kadar çok seviyorum kendi ruhumu seninle kanatmayı ,karartmayı,kaybolmayı.

Şimdi sen sessiz bir şehrin sokaklarında sabaha kadar uyuyamamışlığın verdiği yorgunluk ile gözlerini yeni açtın .Kahvaltını hazırladın kimselere minnet etmeden ,çayını yudumladın ,günün planını yapıp kitabını aldın ellerinin arasına .İşte tam da bu saatlerde her gün istisnasız neden senin yanında değilim demekten alıkoyamıyorum kendimi .

Neden kaçtım senden ?
...