"Yeni bir akım çıktı. Kuran müslümanlığı, meal sapıklığı (haşa). Peygamberin sünnetini yok etmek bunların gayesi" !

"İslam’ı doğru yaşamak için Kuran yeterlidir" diyen insanların maruz kaldığı sözlerdir bunlar.

Allah Kuran’da "Allah kuluna kâfi değil mi?" ((Zümer Suresi, 36) "Kendilerine okunmakta olan Kitab’ı sana indirmemiz onlara yetmiyor mu?" (Ankebut Suresi, 51) der. Ayetler açıkça göstermektedir ki Allah ve resulüne indirdiği Kuran, mümin için yeterli olmalıdır. Eğer birileri, "Kuran tek başına yetmez, onu peygamber açıklamıştır. Dolayısıyla hadisler, ayetler gibi önemlidir " diyorsa, bunu yapanların imanında bir sorun var demektir. Çünkü apaçık ayetlere muhalif bir tavır sergilemiş olurlar.

Şimdi bu iddialara cevap verelim. Bakalım Kuran’ı resul mü açıklıyor, yoksa Allah mı?

Allah "Muhammed, yalnızca bir elçidir." (Ali İmran Suresi, 144) der. Ve elçinin görevini bildirir: "Elçiye düşen, apaçık bir tebliğden başkası değildir." (Nur Suresi, 54) "Sana bu Zikri/Kuran’ı kendilerine indirileni insanlara beyan edesin diye indirdik." (Nahl Suresi, 44) Kitapla beyan, tebliğ. Elçinin görevi budur.

Pek çok mealde, Nahl 44’de geçen "li tubeyyine" kelimesi, "beyan etmen için" değil, de "açıklaman için" olarak çevrilmiştir. Aynı kelimenin yer aldığı Nahl 89’da da beyan kelimesine açıklama manası verilmiştir. Hal böyle olunca iki ayet arasında çelişkili bir görüntü ortaya çıkmıştır. Bir ayette açıklayan "resul" der, diğerinde ise "Kuran’ın kendisi"!

Hud Suresi 1. ayette Kuran’ın "(Allah) tarafından birer birer (bölüm bölüm) açıklanmış bir Kitap" olduğu bildirilir. Kuran Allah’ın açıkladığı bir Kitap ise, Nahl 44’de açıklama görevi neden resule verilsin? Bu bir çelişki olmaz mı? Pek çok ayette "Her şeyi açıklanmış" olarak bildirilen bir Kitabın ekstra bir açıklamaya ihtiyacı olur mu? Elbette olmaz. Ayetler arasında bir çelişki olmayacağına göre, burada bir meal hatası var demektir.

Biz Kitabı sana, her şeyin beyanı, müslümanlara bir hidayet, bir rahmet ve bir müjde olarak indirdik. (Nahl Suresi, 89)

Ayette "Her şeyin beyanı" der. Beyan burada açıklamak değil, Kitaptaki bilgileri gizlemeden açıkça bildirmek demektir. Sözlük anlamı da budur. Gelir beyanında bulunduğunuzda, gizli olan gelirinizi açığa çıkararak bildirmiş olursunuz.

Beyan kelimesinin gizli olanı açığa çıkarmak olduğuna delil iki ayet ekleyelim:

İndirdiğimiz apaçık delilleri ve hidayetin kendisi olan ayetleri insanlar için -biz Kitapta beyan ettikten sonra gizleyenler- var ya, Allah onlara lanet eder... (Bakara Suresi, 159)

Allah, Kitap verilenlerden söz almıştı, "Onu (Kitabı) mutlaka insanlara beyan edecek ve gizlemeyeceksiniz" (Ali İmran Suresi, 187)

"Allah, müjdeleyici ve uyarıcı Nebiler ve onlarla birlikte hak Kitapları gönderdi" (Bakara Suresi, 213) ayetinden anlaşıldığı üzere indirilen ilk Kitap Kuran değildir. Her Nebi Kitapla gelmiştir. Ve Muhammed peygamber de Kuran’da bildirilenleri ilk tebliğ eden resul değildir. Daha önce bildirilen, ama ehli kitap tarafından gizlenmiş olan pek çok konuyu tekrar hatırlatan, açığa çıkarandır.

Nahl 44’te resul, insanlara indirileni (önceki zikirleri de) onlara beyan eden, gizlemeden hatırlatan kişidir. Açıklayan kişi değildir. Kuran sadece kendini Müslüman olarak tanımlayanlar için değil, tüm insanlar için bir beyandır. Gizli olanı açığa çıkaran bir Kitaptır. Ayrıca pek çok ayette Kuran için Kitap ifadesi kullanılırken, bu ayette Zikir kelimesi kullanılmıştır. Zikir/zikretmek, hatırlamak, hatırlatmak manasındadır. Kuran’ın bizzat kendisi hatırlatan bir Kitaptır. Neyi hatırlatır? Allah’ın varlık ve birlik delillerini ve önceki Kitaplarda olan ortak hükümleri...

Allah, size açıklayarak anlatmak, sizi sizden öncekilerin sünnetine iletmek ve tevbelerinizi kabul etmek ister. (Nisa Suresi, 26)

(Teknik kısımlarda Doç. Dr. Zeki Bayraktar’dan yararlandım)

Mehtap Gözükan

/MehtapGozukan

twitter.com/MehtapGozukan