Susunca gülümsediğim çok şey var.
Susunca konuştuğum...
Sustukça uzaktan dokunduğum o his o duygu.
Zor olan hayatı gülerken yakalayıp hayata tutunmak.
Zor olan o gülerken hayatı onda yakalamak...


Uzaklaşmak gerek bazen bütün duygulardan. O kadar karışık ki her şey.
O kadar bunaltıcı.
Çok istemek gelmeyeceğini bilerek.


Çık otobüs yolculuğuna!
Şehrin öbür ucundan öbür ucuna git. Yollara bak. Bazen bomboş değil mi? Bazense çok kalabalık.
insanlarda öyle değil mi? Bazen bakarsın onun gözlerine anlamsız ve boştur.Donuk!Bazen ise çok dolu, çok karışık, çok... Başını yasla cama. Kapat gözlerini. İlk aklına geleni kalbinde tut. Sorgula onu. "Ne?" de. " Neden sensin?"Gözlerini açtığında nehrin uzun uzun aktığını görürsün. O nehir seninde içinden akmıştır, sen fark etmeden sessizce, ılık ve onda rahatladığın gözlerden vücuduna süzülen. Güneş tam nehrin üzerindeyken güzel gözüken ve küçük küçük parlaklıklar vardır birleşince gözlerini kamaştıran. Nehrin sonunu görmüşsündür. Yokuş yukarı yolculuk ne kadar da zor. Bazen başın ağrır bu yolculuk nasıl bitecek diye düşünürsün. Bazen başını döndürür. Gözlerini kapatsan da, uyusan da geçmez. Ve bazen sende geçsin istemezsin. Müzk dinlemeye başlarsın. Her şarkıda her cümlede onun kelimelerini, onun dokunuşlarını, bakışlarını hatırlarsın. için daralır, daralır... Sıkışırsın içinde. "Neden sensin?" Sorusunu çoktan geçmişsindir cevabını bulsan da bulmasan da. Bu seferde sadece onun sana ne yaptığını sorgularsın. Beynindeki çığlıklar susmaz. Ellerinin ateşi dinmez. İlk konuştuğunuz an aklında belirir birden. İlk samimiyetler. Bunları düşünürken bile utanırsın kendinden. kalbinden utanırsın, onun gözlerinden çekinirsin. Ve yüz bin kere "Nerden bilebilirdim ki böyle hissedeceğimi?" Dersin. "İyi ki" veya "Keşke" dediğin hiç aklına gelmemiştir. Çünkü sadece o vardır.

Vazgeçmek istersin çoğu kez.
Ve sadece dediğinle kalırsın.

Yanında istersin onu bu yolculukta. Hemen yan koltukta oturmasını senin sen olduğunu bilmeden.

YOLCULUK BİTTİ.

Peki ya senin yolculuğun ne zaman bitecek? Nerde durup tamam işte burası diyeceksin? Yolculuğunun bittiği yerde o var veya yok. Hayatının hep yolcukla geçeceğini sanma! Elbet bir gün ineceksin o otobüsten. ve elbet sen otobüsten indiğinde seni karşılayacak biri çıkacak karşına.


KÜBRA GÖK