Neden zordur ki bir insana ’’dur gitme’’ demek...Yüreğinin dediği ama dilinin dökemediği bu iki kelime gururun esiri belki de...GURUR! Aşılamayan bir engelsin önümüzde,aşkın bile önüne geçiyorsun ya korkuyorum senden.Beni masallardaki yalancı güzellikler kadar korkutuyorsun.Yüreğim herzaman tutsağındı,kalbimin sesini dinlemek istercesine karşı çıktım sana..Ama yapamadım,yapamadım.Diz çöktüm önünde bir kez daha.Binbir pişmanlıklar yaşadım senin yüzünden,en emin olduğum anlarda bile pişman ettin beni. Şuan kendime söz veriyorum.Bir daha boyun eğmeyeceğim sana.Keşke demeyeceğim artık senin yüzünden....
Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevmek vardı bizden önce.Bizi yaratmak adına sevmek.Bir sevgi ürünüdür insan kadınla erkeğin sevgisidir yaratıcıdan alınan.Nasılki seviyorsak sevgilimizi bize miras kalan sevgiyle.Bizide öyle sevmiş yaradan.Aslında sevgi yaratılışın da ilk basamağıymış.İnsanı severek yaratmış ALLAH.Binlerce yıldır nesilden nesile aktarılmış sevgiler.Kimi insan içinde sevgisini büyütmüş kimi de kinini büyütmüş.Akıllı insan sevgisizliğe kin gütmüş sadece.Bilmiş ömrün küsecek ve kızacak kadar uzun olmadığını.Kimide dağa küsmüşte dağın haberi olmamış.Bizim bir dostumuz vardı adı toprak la eş anlamlı olan.Onunla biz öyle sevgiler gördük öyle günler yaşadıkki.Bazen bisikletle aşılan 2 kilometre bizim için özgürlüktü,Bazende bir haftasonu havuzda yüzmek hayatın anlamıydı.Hele yüksek sesle müzik dinleyip anlamadığımız yabancı şarkıları anlıyor gibi yapmamız tam bir soytarılıktı.Ama sevgi vardı işin içinde.Bir karşılık yoktu.Karşılık görmeme şartı taşıyan haller vardı.Bazen bir bakışla kavgaya girerken bazen beraber kaçmanın adıydı sevgi.İllede aynı kafadan olmak değilde ortak noktaları deli gibi abartmaktı sevgi.Bazen bahçelereden salatalık çalmanın tadını hiçbirşeyde bulamamak ve hatta komşuların damından yeni yapılmış sucukları damdan düşme tehlikesine rağmen çalmaktı sevgi.Düşünsenize içiniz dışınız sucuk olmuş halinizi.Vardı aslında belki evimizde sucuk yada salatalık.Ama hani seviyordukya dostlarımızı illede yapacaktık yapacağımızı.Kimi zaman elinde mercekle c-2 kemiği tedavi ederken kimi zamanda havalı tüfekle soda şişesi parçalardık.İşte hayat ! İnsanlar sevmeli dostlarını.İnsan hayatında anı olacak kaç güzel gün vardır ki zaten? Hayat meşgalesi içinde insan sevmeye mazeret aramalıdır.Sevmenin bedeli ağırda olsa belki insanı sevdiklerinden hatta yurdundan da etse sevmeye değer olan aslında sevginin kendisidir.Bir eylül yağmurunda ıslanarak eylüle isyan gibi coşarak sevmelidir insan.Hayatı sevgi tadında sevmek ve sevgiyi tadında değilde doz aşırı yapmaktır sevgi.Zaten en anlamsız tariflerde sevgi için yapılır.Zira hayatın en anlamlı anlamsızıdır sevgi.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz