Sensizim… Sessizim… Bulutlar ağıt yakıyordu benim gibi, ben ağlıyordum bulutlar gibi…

Sensizliği sindiremedim de sessizliği yurt tutmak için kimsesizler dağına çıktım. Servi ağacı gölgesinde kapısını açmış bekliyordu beni kulübem. Gizli mabedim derdim göze gözükmeyen el değmemiş. Yağmurlu gece, ilerleyen saat akrep yelkovanla raks ederken, duvarda gölgeler dans ediyordu. Gaz lambası odaya aydınlık olurken gönlümün ateşiyle üç beş kuru dal ocağın alevlenmesine yetti. Kenarına miskin kedi misali kıvrıldım. Kedi nankördü ateşle nankör benliğimi dağlıyorum.

Siyah çaydanlık demi katran karası sızıma merhem oldu. Rüzgârın uğultusu kulağımı tırmalarken savrulsun yağmurla tüm sonbahar sükûneti bulduğumda rüzgârla konuşayım. Rüzgâr ses verdi

-gel beri beri, candan içeri

Ayaklarım rüzgâra doğru yürüdü. Yağmur yıkıyordu kirli ruhumu saçlarıma okşuyordu rüzgâr gizli el gibi, içime işleyen soğuk kor ateşle tutuşturduğum sigaradan çektiğim nefes biliyordum geçici heves avuntumdu. Sessizliğin, sensizliğin…

Alevlerle şekilden şekle giren gölgeler arasında suretini bulurum. Kireç tutmuş çaydanlık derinden gelen iniltisi seni gölgelerin arasında kaybettirir. Yağmur şakıyışına devam ederken hüznüm dilsiz gönül sızım bak bahtsızız. Damlalar toprağın özüne düşüp göletlenir. O vakit rüzgâr konuşur ben susarım. Rüzgâr damlacıklara yürü der, yürür damlalar ayrı ayrı koldan akar bir yatakta tek vücut olur. Rüzgâr konuşur vücud yürür, yürüdükçe vücud büyür vücudda bendim taşkına teslim. Boğar düşüncelerimi dağılırım titreyen alevle…

Dalgınım dalgalara, dövdükçe sinemi dalgınlığımda kaybolurum. Matemim geceye, gecede düşürdüğüm her heceye… Yeniden akarım yağmurla dar patikada yürürüm. Sicim gibi iner yağmur hüznüme dilsiz gölgeyim yürürüm yürürüm bilinmezliğe göremediğime doğru, sensizliğe…

Ses ver desem biliyorum ses veremezsin. Sararan yaprakları düşürüyorum bir bir zamandan sonbaharı donduruyorum. İçimde yangına yağmur hüznümü düşürerek yasemin kokulu baharı bekliyorum. Servi ağacı gölgesinde gizli mabedim kulübem sensiz, sessiz umutla son kez bozuyorum sessizliğimi ey!... Yar duy sesimi gizli mabedim emanetti emaneti teslim ediyorum ve sessizce gidiyorum…

Ahmet Faruk Güvenç
01:12_09.02.10


…Aşk yağmuru gönlümü sele verdim Gözyaşımın yakışı yârden yadigâr…