Çoğu zaman yapılan yanlış ve gafların birbiriyle örtüştüğüne şahit oluruz.Yapılan bir gaf;ardından yapılan bir yanlışla örtüşürse ne olur?Mesela ütünün fişini pirizde unutup eyvah dediğimizde kızınızda muslukları açık unuttuğunu söylerse ne olur.Burada yapılan iki yanlış birbiriyle örtüşür.Yani yangından kurtulur;su baskınıyla baş başa kalabilir;veya sular akmaz her şey yanar kül olur.Yani yapılan yanlışlar üçüncü bir yanlışın getireceleriyle he zaman karşımızdadır.
Oysa bu yapılan yanlış ve gaflardan hayatımıza yön verecek olumluluklar çıkartmaya özen göstermek yerine gafları çoğaltarak yanlışların üstünü bir başka yanlışla örtmeye çalışarak hem kendimize,hem de çevreye zarar veririz.Oysa insan yaptığı gaflardan ve yanlışlardan utanç duymalı,Bunun için kendini zorlamalı.Bunu yapmak sorumluluk bilincini büyütür.Sorumluluk bilinci büyüyen bireylerden oluşan toplum da seçmesini ve seçilmeyi bilir.
Bilmeyen toplumlarsa;büyük çoğunluğun ezici gücüyle çıkarılan savaşlar,büyüyen yokluk içinde yaşadığı toplumu çürütür.Hele beyin yoksulluğu çoğaltılmış,dogmalarla karartılmış toplumlar kendi yanlışlarının yarattığı diktatörlerin yönetimi altında giderek özbenliğini kaybeder.
Demek ki yapılan yanlışları bir başka yanlışlarla örtüştürmek yerine:Doğruyu aramak,doğrularla örtüştürüp sonra o an’a ve bulunduğumuz ortama göre doğruları ortaya çıkarmak gibi bir gayretimiz olsaydı bu gün bu durumda olmaz;barışın ve insan hak ve özgürlüklerinin oluşturduğu bahçeler içinde huzurlu olurduk.