Ölümden kaçan bi aslanın feryadıydı bu
Yaralara en arzulu şekilde kimdi basan tuzu
En dibindeki insanın en arzulu yalan tutkusu
Oynadığın sahnede seninle beraber yakacak kadar...
Sonradan farkedersin bedenindeki ateşten buzu
Şiir kazır elim kalemle dertleşip, kayıp huzur
Herşeyi kurar, bekler seni, yakında pusu
Gökyüzünde ki... Su
Yağmur yağar ahmak ıslatan, sonra ki adım kuyu
Kuyunun en dibi, belki de uyanmamak üzere acı bi uyku
Körü Körüne kördüğüm misali, çözemedi çaktı kibriti su
Ayak basılan sokaklar-caddeler mezar, ne oldu ?

Aslan yenemedi küçük bir yengeci
Adım atılan heryer şimdi engebeli
Bitmeyen acılara gebeli
Bedene saplanan hançerlerin yoktu bi sebebi
Kan sıçradı önümüzdeki yıllara, hepsi ebedi
Kaybetti yengeç birden edebini
Yazdı aslan en kral edebiyi
Sapladı geçen zamana en keskin kelebeği
Gök’de su, yerde çamur
Nedeni neydi ?
Sanki ölümü emretti
Aslan şaşkın sakin halet-i ruhi’yle etrafı seyretti
Bedeni acıdan ölümü meyletti
Gök’te ki su, birden, gitti

Şehrin en karanlık yeri en karanlık oldu yine
Acı bir keman sesi kadar hüzünlü
Müslüm Baba kadar kederli
Sagopa Kajmer’in sözleri kadar ölümcül
Sigara’nın son dumanı kadar acı
Karanfil kadar uyuşturucu
Kuzey yarım küre kadar soğuk
Çöl güneşi kadar kavurucu
Cehennem kadar yakıcı
Bazende ölü bi uyku
Puslu sokakların köşelerinde aslan
Cennette akar sanar kendini Dünya’da ki su
Yiğidin burcu ölüm
Yere gömülmeli her yüreksiz

Yüzüne gülle gibi vursun her kafiye
Bunlar sana kâfi
Geleceğin yılanın ağzında
Mideye siner yavaş yavaş
Direnir iç yaralar
Sebepsize gülerek yaralar
Gül kokan defteri acı mürekkeple karalar
Hain’in mermisi tarar durur tarar, yiğidi mermi manyağı yapar

1976 model eski bir radyoda çalan sezen aksu
Eskiler kadar neşe yok şimdi
Direnmek en zor eylem, ki asitten bir su da
Canı parçalar, cehennemin 7 kat dibine gömer
Herşey. Birden. Söner.
Karanlığı aydınlatmaya çalışan bir mum ışığı umudu
Umut en sağlam en acı bir tedavi
Raks eder acıyla, bilir işini.
Rota : Cennet.