hikayeyi duymuştum ,Tıpkı Leyla Mecnun ,hikayesindeki gibi Offff sanırım aşka yürek gerek Sevabıyla ,günahıyla

Sanırım bazen insan kabuğundan sıyrılmalı Hayatın tüm olumsuzluklarına ,yediğin gördüğün tüm darbelere karşı kalbinde insanlık duygularını daima yeşertmeli temiz tutmalı , mumdan az bile olsa yanan mutluluk ışığından haz almaya onunla hayata sarılmaya bazı duygular doğrultusunda kalp çarpıntısı yapacak yollara yerlere yelken açmaya cesareti olmalı insanın
Fakat yalnızlığımda bile terkedilmiş liman düşüyorsa sessizlik dökülüyor dudaklarımdan dalgalı denizlerin kıyısındaki terkedilmiş limandayım suskunum kabuğumu kıramıyor çıkamıyorum kendimi hapsetmiş ben kendimi esir etmişim inançsızlığımın mutsuzluğuna
Hülya



-
Konu : Bir hikaye ALINTI

Bir zamanlar birbirlerine aşık iki genç vardı.Kızın adı Tispe,delikanlının ki,Piremus idi.Yan yana evlerde otururlardı;birlikte büyüdüler ve çocukluklarından beri birbirlerine aşıktılar.Aileleri bu aşka karşıydı.Ama onlar,bu derin sevgiden vazgeçemiyorlardı.Bir gece,gizlice ormandaki ağacın altında buluşmaya karar verdiler.Tispe,ağaca Piremus’tan önce varmıştı.Uzaktan ağzından kanlar akan kocaman bir aslan gördü.Korktu;hemen yakınındaki bir mağaraya saklandı.Ama koşarken boynundaki eşarbı düşürmüştü.O sırada Piremus geldi.Kocaman aslan,birick sevgilisi Tispe’nin eşarbını parçalıyordu.Tispe’nin öldüğünü düşündü;onsuz yaşayamazdı.Belinden hançerini çıkardı ve göğsüne sapladı.Cansız bedeni kanlar içinde yere düştü.Tispe korkusunu yendi;mağaradan çıktı.Ağacın altına geldiğinde o korkunç sahneyle karşı karşıya geldi.
Piremus’un cansız bedeni yerdeydi;elinde Tispe’nin düşürdüğü eşarbını tutuyordu.Piremus’un,kendisinin öldüğünü sanıp,canına kıydığını anladı.Bir an bile düşünmeden hançeri alıp göğsüne sapladı.Ölüm bile onları ayıramadı.Bedeni,Piremus’un vücudunun üzerine düştü.Ve Tanrı,o yüce aşkı ölümsüzleştirmek amacıyla,bu çiftin buluştuğu ağacı onlara adadı.Piremus’un kanı bu ağacın meyvelerine,Tispe’nin gözyaşlarını ise,ağacın yapraklarına verdi.
O günden beri,karadut ağacının meyvesinin çıkmayan lekesini(Piremus’un kan lekesini),dut ağacının yaprakları(Tispe’nin gözyaşları)temizler..
Bilirmisin,karadutun lekesi çıkmaz ama eline ağacın yapraklarını alıp,ovuşturursan,o lekenin çıktığını görürsün..