Acıyorum sana, bana acıdığın için
Acıyorum sana içindeki güzelliği çıkarmak için kötülüğe başvuruyorsun ya...


“Korkuyorum” diyorsun korkacaksın elbet
Korkacak kadar aklı olanın kovacak kadar da cesareti olmalı oysa
“başka iklimlere benzemez benim sevdam yağmursuz ıslandığında anlarsın” demiştim
Yağmur duasına çıkmanın ne alemi vardı
Ben payıma düşeni fazlasıyla aldım
Bana tuttuğun aynanın değerini ah bir bilsen
Bilsen de bir de kendine tutsan
Benim umutlarım seninkiler kadar unutkan değil
Senin yalanların benimkiler kadar saf değil
Sen ki, hem kanıyor hem kandırıyorsun
Sen ki, ne mutlu ne de umutlusun
Ben hayal denizinde
Sen aklının bulanık sularında nefes alıyoruz
Bazen zerresin, parmaklarım hissetmiyor tutamıyorum
Bazen öyle ağırsın ki taşıyamıyorum
Gerçeklerden kaçmak için, anlık da olsa hayallere sığınmalı ya insan
Sende hayal kurma yetisi yok
Unutma
Sevdirecek maharetin varsa, sevecek cesaretin de olmalı

Kendine acımaktan vazgeç, ben yeterince acıyorum sana...

SİMSİYAH