...
Yokluğunun kaçıncı cumartesisi bu, bilmiyorum. Gidişinle yüreğimdeki bütün şarkılar susmuştu. Ellerim susmuştu, dilim, dudağım... Birtek gözlerim konuşuyordu. Umrunda bile olmayan gözlerim... Gereksiz bir aşka yürek yormanın anlamsız olduğunu keşfetmemiştim daha. Sevilebilecek kadar değerli olduğunu sanıyordum çünkü. Hayatımın başat anlamıydın. Sen mutluluğum, umudum, hüznüm, huzurumdun.
Hiçbirşeyim olmamalıymışsın aslında.
Evlilik planları yapardım. Çocuklarıma anne olabilecek kadar kutsal biriydin. Yeşil gözlerinin arkasındaki ihaneti görmemiştim daha. Daha hayat öğretmemişti her aşkın evliliğe müsait olmadığını.
...
İyi ki gittin Sevgili... İyi ki gittin!..

(Bu yazı ilerki bir zamanda yayınlamayı düşümdüğüm
"İlan-ı Aşk Provaları" adlı kitabımdan kısaltılarak alınmış bir
yazımdır.)