Bazı insanlar çevresine hep takip eder, gözlemler. Beyinlerinin bir bölümü aynı zamanda sinema film makaraları gibi kayıt alır. Siz başka şey anlatırsınız onlar başka şeyler çıkarırlar aynı zamanda. Sonra bunları yorumlayıp sunma gayesi. Adına sanat deniyor yazı resim müzik en büyük ressam en büyük yazar en büyük müzisyenden ilham alarak, yaratandan!..
Çünkü en güzel o boyuyor çiçekleri, en güzel o yazıyor romanları ve en güzel o söylüyor şarkıları!.. Tabi Allah (c.c.) eli yok ağzı yok haşa fakat o var ediyor,yaratıyor ruhundan üfleyerek. Şimdiler de sanatçılar için yaratıcı kelimesi çok kullanılır oldu hele hele Müslüman ülkelerinde. Yanılıştır sanatçı yaratmaz yaratamaz. Sadece olanı bilebildiği görebildiği hissedebildiği kadarı ile ortaya koyar. Yaratmak yoktan var etmektir. Bizde belki kahramanlar hayalidir fakat gerçek hayatta da öyle kahramanlar vardır. Herkes bir kuş sesini dinler ama bunu notalara dökmeyi herkes başaramaz. İfade etme yeteneği belki de. Çoğu insanda olmadığı için bu özellik ve insanın ruhunu okşadığı, içlerde gezindiği kendisini katmadan, sevilirler bulundukları toplumlarca yada çevrelerince!.. Hep yansıtılmaya çalışıldığı gibi çok kutsal varlıklar değiliz bizler. Pamuk yastıklarda da sanatçı olamaz bir insan, sanatçı olayım diye de olamazsınız. İçten gelen bir merak işte, güzeli bulma çabası!.. Birde sanat sanat için mi diye bir soru vardır ya meşhur hep bilinir çeşitli yorumlar. Sanat ne sanat içindir nede toplum için, bu bir aşktır ve aşkı yaratanıdır bilsin yada bilmesin. Ondan sever her varlığı yaratandan ötürü kıymet verir önemser çok!. Öğrendikçe çözdükçe mutlu olur bunları aktarma çabalarına girer sığmaz içine. Hep paylaşır anlaşıldığı ölçüde!... Yorumlar hayatı, insanları duyguları, tüm yaşanmışlıkları insan adına naif bir dil ile!. Şaşılacak bir şeyde değil aslında. Siz güzel yemek yaparsınız, biz güzel şiirler yazarız. Ama en az laborant ciddiyetinde ve titizliğinde, heyecanında bir buluşun!.. O derece keyif verir bir insanın yüreğine dokunabilmek, göz yaşını görebilmek bir kırık kalpte!.. Şimdi siz beni hemen vicdansız olarak değerlendirebilirsiniz öyle değil gerçekte!.. Kamerayı en tepeye koymak bizimkisi öyle bakmak olaylara!.. Sevmek, nefret etmek, düşmek kalkmak, ölmek mesela, insanı ne var ise bize ait!.. Üzer elbette fakat çok takılmayız geçeriz. Çünkü bunlar hep pazılın parçalarıdır aslında peşinde olduğumuz sizin adınıza, bizim adımıza!.. Bunların ne denli önemli olduğunu toplumlar adına söylemiyoruz dahi!..
Yani normal bir yaşam şekli bizim için, verilmiş bir yetenek!.. Sizde ama belki bir deli sevda yaşarsanız o dizeler derya olur o satırlar fırtınası gecelerin!. Bazen de bir tını bir ses her şey demek olur, bir cümle aşk olunca!.. yada saçma dünyada şimdilerde, biraz şiir iyi gelir, biraz nefes, biraz nezaket biraz aşık toplumlarda bir şey kalmayınca maneviyatı adına!..




Semra Arslan.