Seni hâlâ yüreğimde taşıyorum, hiç yorulmadan, bıkmadan, usanmadan. Bitmek bilmez bir ümit ve aşk’la seni kalbimde yaşatıyorum. Biliyorum bir gün gelecek sende inanacaksın benim sevgime, kendini bırakacaksın o gün gelince. Anlayacaksın nasıl sevdiğimi sende seveceksin beni, affettim seni diyeceksin. O zaman göreceksin nasıl tapılası sevgim olduğunu, ağlayacaksın, belki de ağlaşacağız saatlerce. Sonra boynuma sarılacak öpeceksin, öpüşeceğiz doyasıya. O gün geldiğinde olanlara inanamayacaksın, şaşkınlıktan elin ayağın birbirine dolanacak, çok pişman olacaksın benimle birlikte, yeniden sevgilim diyeceksin bana. O gün geldiğinde yüzünde bahar çiçekleri açacak, kalbin kuş olup uçmak isteyecek bana, aşılmaz engelleri aşıp geleceksin. Sonra senin olmaya geldim diyeceksin bana. O gün geldiğinde göreceksin mutluluk nasıl birşeymiş, o zaman anlayacaksın, bir daha gitmek istemeyeceksin yanımdan. Sevginin dorunlarına çıkacağız birlikte, mutluluktan sarhoş olacağız. O gün geldiğinde gözlerinin içi parlayacak, aşk, aşk bakacaksın bana. En güzel aşk şarkılarını birliķte yazacağız, en doyulmaz sevgiyi birlikte tadacağız, heyecandan titrerken ellerimiz, sanki ilk kez aşık olmuş gibi, ilk kez dokunuyormuş gibi dokunacaksın bana sevişeceğiz saatlerce.. ya da belki de bunların hepsi bir rüya, çok özlemişim seni. Ama o gün geldiğinde ruhumu teslim edeceğim azrail’e...