(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ruhumuzu bir şekilde beslemek zorundayız. ve öyle sanıyorum ki dilimizdeki kelimelerin yetmediği yerde gönlümüzden alfabe dileniyoruz.
‘yılanları boğarak öldürünüz’ bölümünü okurken her nedense ‘nefretin’ yerine almasını istediğim duygu sanırım ‘ öfke ‘ idi..herkese ve en çok kendisine olan öfke ancak böylesi bir nefreti doğurabilirdi diye düşündüm.
Ve her ne kadar her birimizin kesin kabulleri olsa da, her ne kadar gerçeği gösterecek birileri olsa da peşinden koştuğumuz iyilik hep bir arayışa sürüklüyor bizi..daha iyiye, en güzele…
ve bir de,
“Saat tam altıydı, ne beş vardı ne de beş geçiyordu; evet altı, akrep ve yelkovan altının üzerindeydi.,” Akrep ve yelkovan altının üzerinde iken saat tam altı mıydı? Bilerek söylenmiş bir yanlışlık mıydı, merak ettim..
Kim zamanın ne vakit olduğunu tam olarak bilebilir ki,
Şayet siz altı’ya kalben inanmışsanız, gerçeklikte akrep ve yelkovanın birbirine uzaklığı neyi değiştirir ki..
İnandığımıza tanıklıklar arıyoruz, evet.Herkesin aynı mesafeyi aynı anda kat etmesini bekleyemeyiz ama. bu yüzden birileri yanlış yapar, birileri gerçeği onlara gösterir, birileri bundan ders çıkarır… yahut sonucuna katlanır, dediğiniz üzere.
Siz her yorgunlukta ve hissizlikte de yazın.. Ve ben teşekkür edeyim,
ruhunu besleyecek çok şey oluyor, besliyorsun, buna da inanıyorsun, inandığın için da huzurdan dakikalar içerisine giriyorsun. sonra bir zaman geliyor ki; nasıl yanılsamayla beraber altı için iki kadranı da yoruyorum, günde bile takriben akreple yelkovanın birbirlerine denk gelmesi her saat bile gerçekleşmiyor, yoruluyorsun tüm sahteliklerden. işin ilginci sahte dediğine inanmaya başlıyorsun, daha da ilginci o inandığın yer de yaşamaya başlıyorsun. senin şu olacak dediğin yere gelmeden, oradakilerin de seninle bir alakası olmuyor. şu olduğunda da oradakiler çoktan pişman oluyorlar.
altı olayına bütün gün ben de takıldım, orada en güzel gerçekse şu ki reel altıdan yazıdaki altı buçuğa kadar olan süre. her şey o an oldu, gerçekten de bitti. daha iyi açlık olamazdı herhalde yaşamak adına.
esasında yazılarınıza herkes hayran kalıyor. ama kimse ne yazacağını tam bilmiyor. çağımızın yazım tarzı bence bu. klasik öyküler tam anlamıyla gerçekle uyuşmuyor. onlar konuya bağlı kalarak gelişiyor. fakat insan beyni tıpkı sizin yazılarınızda olduğu gibi işliyor. görülen her bir obje bir sürü anıyı, bilgiyi -saniyenin kaçta kaçında tam olarak bilmiyorum- toplayıp bırakıyor. gerçek dünyayı işlediğiniz için tebrik ederim.
cioran'e soruyorlar:' sizi okuyanlar sizden yeni bir eser bekliyor. böyle bir çalışma içerisinde misiniz? tekrardan yazar mısınız?' o da yaklaşık olarak mana itibariyle 'yaşlı birisinin yazmaya, kendi saçmalıklarını anlatmasına, onu bir kitap halinde görmesine ihtiyacı yok. bir olgunluk da denebilir, yorulma ya da hissizlik, insan artık bazı şeyleri söylemeden de rahatlayabiliyor.' yaklaşık olarak Cioran ne demişse, edebiyat olarak Beckett'la dostluğunu da katarak ( fransa sefilliğinde bir anglosakson), o hissizliği umuyor insan.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz