0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
797
Okunma
Yaşadığımı hissedemiyorum, çok da kırılmadı kalbim ama duvar saatimden farkım olduğunu sanmıyorum, aynı tonda ses çıkarıyorum, bana bakan insanlar var, belirli bir yükseklikteyim, evet, bazen bozuluyorum, iniyorum masa üstüne, birkaç çocuk top atıyor suratıma, monotonluk da var, bazen dururum belki de uzun süreli, bana bakan telaşlanıyor bazen, bazen yokmuşum gibi bileklerine bakıyor insanlar,beni unutuyorlar, pilim bitiyordur belki, boş bir evde boşluğa zamanımı gösteriyorumdur belki...
