Bugün 19 Ağustos 2015 ..
Sırma saçlarıma veda.
Neler yaşadım da kıyamadım onlara.
Çok makaslar gezdi ellerimde
kan çanağına dönerken gözlerim.
Çokta yolmuşluğum vardı.
Yine de kıyamamıştım.
Artık veda vaktiydi.
Günahlarım ve acılarım karışık yatıyordu
yıpranmış saçlarımda.
Değer verdiğim kim varsa kaybetmiştim.
O sandalyeye otururken yalnızlığımı
iliklerime kadar hissettim. Herkes gitmişti.
GİTMEZ diye haykırdığım herkes.
Çöpe atmasını istememiştim saçlarımı,
kadına "Örüp öyle keser misiniz " diye rica ettim.
Ve örmeye başladı ..
O örürken saçlarımı boğazıma diziliyordu düğümler. Vazgeçmekten korkuyordum
çünkü kadın ısrarla "Bari hepsini kesme bırakayım az" diyordu. Ben aynı kararlılıkla
"Hayır hayır hepsini hepsiniii kesin lütfen" diyordum.
Berber kadının bile  elleri titriyordu. İlk kez bukadar uzun saçı tek seferde kesiyordu.
Astımı vardı. Birden ağzıyla hızlı hızlı nefes almaya başladı.
Meğer ilk okuldayken babası uzun saçlarını bir kere de kesip okula yollamıştı ve herkesin dalga geçtiğini şuan yaşadığı o psikolojiyi tekrar hatırladığını söyledi. Üzüldüm.
Ben isteyerek vazgeçiyordum.
Madem yeni bir sayfa açılmıştı hayatımda.
Madem eskiye dair kim varsa gitmişti. Bende değişmeliydim.
Her erkek anlamaz bir saçın kadın için neler ifade ettiğini.
Oysa saçın her teli bir duygu barındırır.
Her uzun saçta bir hikaye yatar.
Ve her kesilen saçla bir hikaye bitmiştir. Bilemezsin..

#intizam ’ın #Not ları