Sevmedim takvimleri… Günleri, saatleri…
Sınırlıyor, sonsuzluğumu yok ediyor, yoruyor… Bazı şeylere yetişememenin ve hep ertelemenin hüznünü yaşatıyor diye.
Gün geliyor yaralı ceylan misali sancı bırakıyor bedenimde…
Gün geliyor çocukluğumun tadını damağımda hissettiriyor…
Çok zaman eski bayram hatıralarını çekip çıkarıyor belleğimden.
Karşıma koyuyor evimizin duvarındaki siyah beyaz fotoğrafları…



Dışarıda lapa lapa yağan kar…
Atlı kızaklarda yanakları soğuktan al al olmuş yoksul çocuklar…
Kuzine sobada patlayan kestaneler…
Çevresinde mahalleden arkadaşlarım…
Dans eden ateşe bakıp hikâyeler uyduruyoruz yarışırcasına…
Ne çok seviyordum kurban bayramlarını...
Bayram denince hep eski bayramlardan bahsediyoruz.
Geleceğin bayramı hiç olmayacakmış gibi…



Eskiyi i bir kenara bırakıp hatıraları heybeme koyuyorum bu kez de ülke gündeminin acısı çöküyor üstüme.
Oysa şimdi tam sırası mutluluğun…
Adı üstünde ‘bayram.’
Ülkemize barış gelsin ve hepimizin bayramı olsun.
Askerler Peygamber Ocağı’ndan ana ocağına dönebilsinler, ailelerin bayramı olsun.
Çocuklar, çocukluklarının tadını çıkarsınlar. Uçurtma uçurabilsinler, çelik çomak oynayıp, misket yuvarlayabilsinler. Ama ne olur ölmesinler, bayramı yaşasınlar kendilerince.
Biz tatile değil de koşarak gidelim büyüklerimize bir arada olmanın mutluluğu ile…
Bugün bayram, sevincimiz tam olsun…
Eski bayramlar tadında, yeni bayramları birlikte yaratmanın mutluluğunu tatmak için kiremit çatılı evlerimizin ay ışığına asılmış gibi görünen penceresinden şen kahkahalarımızı gönderelim evrene.
Ve bu bayram zenginin, yoksulun, askerin, sivilin, gençlerin, yaşlıların, ağaçların, böceklerin, dağın taşın ama herkesin bayramı olsun.
Mutlu bayramlar dileklerimle

Hülya Türk BOYACIOĞLU
23/09/2015