Herkes nerede olmak istiyorsa orada olmalı bence. Olmak zorunda olduğu yerde değil. Aksi halde ne sen ne de yanında bulundukların hoşnut kalır bundan. Off üff yeter dediğin yer yerin olmamalı.
Ey çocuk seni burda mutlu etmeye çalışmak derdim değil ve sen de bu derdi sarma başıma. Geliştir ve değiştir, mutlu et kendini. Gözlerine bakınca iyi ki buradayım ışığını almalıyım senden. Ama nerdeee! Herkes bir menfaat ve sırf eğlenme derdinde. Ne zaman açılacak gözler, ne zaman uyanacaksın ey çocuk! Bu hayattan heybene ne koyacaksın hiç mi düşünmezsin. Neden uyanmak için kabus görmek zorundasın? Musibet nasihatten iyi mi gelecek sana?
Ahhh! Off! Oyy! Derdime dert ekliyor bu halin, uyuşuyor hayatım senin yüzünden. Sayende beynimde karıncalar geziyor, gözlerim boş ve eksik bakıyor. Bu sayede ikimizden geriye koca bir boş kalıyor. Halbuki insan küçücük bir şeyden mutlu olan bir varlık değil mi?Mutluluk beni mutlu ederken seni mutlu etmeyecek mi? Umutsuzca bakarken her şeye, çok şükür demek de mi işine gelmez, yani sonum da kendi elimden olsun illa diyorsun. Madem o kadar inat ediyorsun, son dem de olsa beni senin sonundan ayıklayarak kendi sonuma bırak...