0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
547
Okunma
Akşam indi pencereme. Kapılar kapalı, kilitler sürgülü.
İşten eve dönmesini beklemek gibi bir babanın, masum gözlerim perde aralarında yolunu bekleme gayretinde.
Ekmek arası hüzünler yutmuşum. Oysa daha güneş dönmeden geceye, akşam ezanıyla birlikte büyüttüğüm umutlar vardı.
İçimde uzayan her şeye inat.
Büyük hasretleri bilirim ben, kocaman gemiler gibi.
Uzun ayrılıkları ezberledim, daha uzamadan ömür çizgim.
Neyi erken öğrendiysem ya da neye gittiysem koşar adım,öğrendim ki asıl ona geç kalmışım.
Şimdi büyük duâlar edip kocaman âminleredönse de dilim.
Ben UMUTLARIMI yitik bir çocuğun sokak arası kovalamacasında terli terli seni içerken kaybetmişim.
Aşkın Mim Hali kitabı sy. 35 / Berrin İncisu
