En zoru ,bir kompozisyon kıvamında yazmak zorunda olmaktır...Önce ,başlık içeriği içermemeli diye başlar bu iş..Oysa,tam da kafanda bir fikir vardır.onu o etiketle sunsan,yanlış olur..Açılımda örneklerini saymak zorunluğu var.İki yanlış bir doğruyu götürür veya bir doğru yanıt için,dört yanlış seçenek daha uydurmak zorundasındır..Yani,daha başlamadan tadı tuzu kaçan işler bunlar..Bazıları aklına geleni yazar..Bazıları da aklına geleni yazacak kadar ünlü olabilmişlerdir..Eminim ki,ikinciler aynı yoldan geçmiştir..Fidanı ek.Ağaç olana kadar sula..Sonra da ,elmayı al ve götür alacakaranlıktaki mağarana..Tıpkı masallara benzer bu iş..Ya da ışık kırıldığında,bak bakalım nasıl da kaşığı kırık gösterebilirim sana..Zorlamazsın ve de zorlanmazsın aslında..Mesele ilk cümleye nasıl başlayacağım diye düşünmekte..Daha da önemlisi,adını koymaktır işin.Bazen ne fikirler ne çok başlık altında seçimler yapman gerektiğinde değiştikçe değişir...