Komşumuz yetmişlik Raziye Nine .Onun gibisini görmedim.Hırslı mı hırslı!Çalışkan mı çalışkan!Cimri mi cimri!Ben tarif ettim.Siz hayal edin artık davranışlarını.Yardım edeyim isterseniz size.Bahçesindeki armut,yemiş ağaçlarından kopar koparabilirsen.Elinde terlik;kaptığı gibi fırlatır.Sesine acırım.O kadar bağırır.Bizi ailemize şikayet eder.Ağlanır.Böyle biri işte.Torunu benim sınıf arkadaşım.Raziye Nine tarhana yapar her yaz ve satar.Arkadaşım birgün tırnaklarını kesiyormuş.Düşünememiş kuruyan tarhanaya sıçrayacağını.Bir hışım gelmiş Raziye Nine.Kolundan tuttuğu gibi fırlatmış arkadaşımı dışarıya.Kolu duvara çarptı da az çekmemişti acısını arkadaşım.Ben de ninen görmeden git tırnak at tarhananın içine dedim.Nasıl olsa evdeki tek torun sen değilsin,nerden bilecek.Arkadaşım benden istekli.İntikam alınmalıydı.
Yaz geldi geçti.Tarhanalar satıldı.Bir dedikodudur aldı yürüdü.Raziye Ninenin tarhanalarından tırnak çıkıyor diye.Deliye döndü Raziye Nine.Çıldıracak gibiydi.Herkes bilirdi oysa en temizini o yapardı.Bunamış mıydı acaba?Biz Raziye Nine’nin hırslı haline bakıp eğleniyorduk.Ama zamanla Raziye Nine’ye bir hüzün çöktü.Morali hep bozuktu.Huyu değişmişti.Dünya işleri onu ilgilendirmiyordu artık eskisi kadar.Acaba yanlış mı yapmıştık?Karar verdik arkadaşımla gerçeği söylemeye.Suç bendeydi dedi Raziye Nine.Sevgiyle yaklaşmalıydım size.O zaman düşman bellemeyecektiniz beni.Hakketmiştim ben.Kaç yaşında kadınım olgun olamamışım.İyilikten iyilik geleceğini görmüyormuşum.Biz de mahçup mahçup onu dinledik.Ezildik karşısında.