1 yıl öncesine geri dönebilir misiniz ya da 1 dakika öncesine? Dönemeyiz, değil mi? İşte, biz anımızıni yaşadığımız saniyelerin, bize verilen her nefesin kıymetini bilemiyoruz. Bilemiyoruz, bu dünya da yolcu olduğumuzu. Bilemiyoruz, sessizce yaklaşan kötülükleri. Hepimiz körüz, biri ışık yaksa aydınlanacak kara bulutlarla kaplanmış olan aklımız.
Vatanımızda sıkça yaşanmaya başlayan olaylar evlere kor bir alev gibi haberlerini salıyor. "Şehit var , şehit var." diye bağırıyor sokaklarda top oynaması gereken çocuklar. Ara yollara, dar mekanlara giriyorlar. Onlara oyun gelen bu durum, bizim yüreğimize batıyor, diken üstüne diken batıyor. Kim suçlu, kim suçlu değil; inanın bilmem çok zor. Ama ben tek bir sorumlu gösterebilirim: insanlık. İnsanlık, suçlu kardeşim. Bir evladı vurmak kolay mı? silahı eline alıp ardı ardına sıkmak kolay mı? İnsan insana, kardeş kardeşine yapar mı? İşte, insanlık suçlu sonuna kadar. Burada da öncelikle kendimize bakmamız gerekiyor. Biz ne kadar insanız? Biz ne kadar kendimizi eğitmeye çalışıyoruz? Biz ne kadar yardımlaşıyoruz? Biz ne kadar uğraşıyoruz? Önce biz kendimize , sonra herkes kendine dönüp bir baksa; bu problem ortadan kalkıp tıpış tıpış gidecek zaten.