hiç gerçekleşmeyecek bir gerçegin
içinde buluverisin kendini
yüreginde onun acısı
gözünde onun hayali
aklında sadece o oluverir
gözlerinin içine bakıp sıcacık
bir sevginin yüregine aktıgını hissedersin
nebiliyim herşey onun olmadıgı yerde
nefes almak bile acı veriyor
gece yüreginde tarif edilemicek bir sızıyla uyandınmı hiç
bu sızıyı aglamakla dindirip
sabahda hiçbişey olmamış gibi uyandınmı hiç
kaçgece kaç sabah oldu böyle bilirmisin
iki yıl üç yıl belki daha fazla
elimi uzatsam tutacak kadar yakın
ama bir ömür kavuşamıyack kadar uzaktı
hayelim bana sevgi bu yaş sınır tanımıyo
ama tek suçlu ben degilim
kim ister acı çekmeyi
ama kimse bilmiyo
bütün acılarım sancılarım
içimde sadece beni eritiyodu
yüzümdeki acı ifadeyi
beni bilen herkes fark ediyodu
soruyolardı ne oldu sana
sadece yok bişey der geçiştiriyodum
ama inandırıcı degildi
ısrar edene sadece
gözlerimden akan yaşlar olurdu cevabım
bütün cevaplar bogazımda diziliydi

etrafına gülücükler saçan ben gülen yüzümle herkesi kendime bağlayan bir kişiligim vardı susmak sadece susmak dalıp dalıp düşünmekten başka hiç bişey gelmiyodu içimden yürüdügüm yolda sokakta karınca gibi akan insan selinin arasında sanki tek başına yürüyordumen yakınımla bile karşılaşsamyüzüne baka baka önünden geçer gördügümün farkına bile varamıyodum boş bakışlarla bakıp geçiyordum sagıma soluma bile bakmak istemiyodum başımı öne egip yürümek istiyodum sadece yürümek nereye yürüdügümün farkında olmadanyapmak istedigim ne işolursa olsun susuzlukta ölerek gitsem unutup içmeden geri gelirdim sanki kimyam degişti bambaşka bir insan geldi yerime suskun bütün dünyayı gözünde bitirmiş gülmeyi bile unutmuştum en ufak sözde gözümde yaşlar sanki dökülmeyi bekliyodu belki yaşanmamışlarımdı yaşadıklarım