Eylül, yılın dokuzuncu ayıdır.Çiçeklerin ağaçların renklerini kaybettiği , kuşların göç ettiği boz rengi mevsim,sonbaharısın yılın.
Rüzgarlar başlar yaprakların rengi kızıl ve sarıya döner, yağmur sesleri duyulmaya başlar. Yavaş yavaş kışın adım adım yaklastığı duyulur, kuşların seslerini ve kiraz meyvesini çok özlerken,
nar ve kestaneler masalarımızda en güzel yerini almaya başlarlar. Sıcak evlerimizde kitap okumanın da keyfi bir başkadır hazan ayında.
Gökyüzü mavisini soldursada, notasız türküler söyler rüzgarlar, çam ağaçları her mevsim bizlere oksijeni üretmekte nasılsa , denizde balığın bol olduğu mevsim, mutfağımızın vazgeçilmezi.
Her yiyecekte fosfor olsada, balıklardaki fosfor vücudumuz için zorunlu minerallerden biridir ve vücutta en çok bulunan minerallerin kalsiyumdan sonra ikincisidir.

Eylül aşıkların hazanı değildir ki, mevsim ayrılığıdır aslında.Güneş bizlere veda ederken, şairsin eylül, bizlere ne güzellikler sunarsın bir farkına varabilsek eğer...

Eylül notlarımdan.
Oya Gedik