Bu sabah erken uyandım.Ardından bir kıyı cafesinde oturup uzun süre önümdeki koya,
denizin kayalardan çekilişine baktım.O aman içimde yepyeni ve çok güçlü bir özlem duydum.
Korlar küllenmeden,sıcaklar soğumadan,zaman beni kandırmadan,aklım egemenliğini ilan
etmeden,büyülü bir aşkın günleri,saatleri,anları denize dalgalara karışıp gitmeden,dinmez kalın yağmurlar perdesi herşeyin üstünü örtmeden,bizi anlatmak istedim.
Duruyorum.....
Bizi anlatmak neden o denli güç olsun.
Burada,birarada güzelliklerle,aşkla dolu olmamızı isteyişim böylesi yalın,güçlü bir özlem.
Gökyüzüne yağmur yüklü bulutlar konuk olduğunda,ben seni ararım her damlasında.Saçlarımı ıslatan bir yağmur damlası kadar berraktır sevgin.Engin denizlerin içinde sakladığı berraklık kadar,yalındır bakışların.Her gülümsemende,gecekondu pencerelerinde çiçekler açar.Her nefes alışında,gökyüzüne nice yıldızlar kanatlanır.Biliyorum bu hasret mahpusluğunda,günleri saysam da,bu özlem hergün acılarımı kanatsa da ben seni sevdim.Yüreğinin içinde büyüyen bir çocuk gibi,gözlerinde gülümsüyorum hayata.
Ben seni gözlerinde biriktirdiğin düşlerle sevdim.