sana ve sana yazdığım bu adsız mektubu neye ve niçin yazdığımı bilmiyorum .yavaş yavaş kıpırtılarında yaşıyorum kaç zamandır bu ne idüğü belirsiz toplu sevişme sahnesi gibi zamanda.kalkıp bazen çoğul ve karışık dizeler dizerdim de inan neye nasıl ve ne dediğimi bilmeden kalemi kağıtla seviştirirdim sadece.
bu aralar kar yağıyor yaşamadığımız kentlerin çoğunda ve ben düşlerimle dolaşırken o karlı kasaba sokaklarını kendimi bir roman kahramanının yerine koyuyorum.şair k oluyor ipekle seviştiğim sahneleri gözümde canlandırarak erkek kokan
bilimum memeleket kaqhvehanelerin birinde oturuyorum...
düşlerimde eflatun,turuncu karlar serpilirken aslında birer tecavüzcü oluyoruz bu hiç tanımadığım "sen" arkadaşımla.kaç ayaz gecede solumaktan korktum biliyor musun?donup kalacağım diye sonra bu yalnızlık ve donuk kokularıyla sarmaş dolaş kıyılarda.
biliyormusun tıpkı bilmediğim herşey gibi senin yüzünü de yine bilmediğim bir şeylere benzetiyorum.kalem kendi sözcükleriyle uğraşırken ben prag sokakları yüzlü bir kafka kişisiylen dans ediyor gibiyim.içimdeki bu ne hali anlamsız durumu belirsiz bu bilinmez aşk kaç tasavvur yapılsada kendi iç ezgisinde beni öldürüp bilmeden senin kollarına atıyor.bir suçlu olarak ben vesuçsuz bir bir katil olacak olan sen.ikimizi ne gariptirki toplayıp bir biz yapabiliriz.ya da bırak yabancı ağızlarda bir kendi içinde anlamsız ve bir o kadar kendi içimde anlamlı olan bir onlar olalım.nede olsa karışıktır yazılan bütün yolu belli olmayan yazı treni.raylar trenlerle sevişedursun ben sana yazmaya devam etmeyeceğim ve senin sağ alt köşene tıpkı şimdi yapacağım gibi bir"."