Öyle bi gülümsedim , görünce gülümsersin belki -elin yanağına dayanmış , gözlerinde hüzün -ve "en sevdiğim " halin olur...
Sahi senin de bende var mı "en sevdiğin " bir hâl?

...
Oofff zormuş "iç dökmek" süt dökmeye benzemiyor...Neyse ki şanslıyım "içimi" "içime" döküyorum. Dökemediklerimi, dökmediklerimi hepsini bilir , eksikliğimi tamamlar...Zaten ondan değil mi ki vazgeçemedim...
eksik yanım,bilmediğim,görmediğim,tanımadığım ,tatmadığım yanım,her yanıma derinlemesine sinmiş sevgili "insan"ım,sevincim,içime sığmayan içim,çırpınışım ,özlemim,arzum,olgunluğum,kahroluşum,gözümde saklamakta zorlandığım göz yaşlarım,taşkınlığım,çocukluğum,deliliğimsin...
Yüreğimden bile isteye kopardığın parçaların kesici yanlarısın,acımsın...
Böylece kabulüm,asi yanımın geri kalanısın...Senden kendime herşey yaptım...Birini alsan götürsen birini alamazsın,seni sevmenin her haliyle sevdim,deki ismin beş hali gibi sevgim... -i,-e, -de, den... bunları alsan "yalın" halde severim.
Beni halsiz, beni sensiz koyamazsın,meydan okuyorum:Seni benden bütün götüremezsin...:)