Mendilci Kız,

Her sabah gördüğüm, bazen mendil aldığım mendilci kız, seninde dünya kadınlar günün kutlu olsun. Bu gün sabah çok kar var, hava çok soğuk. Ben gene yanından geçmek üzereyken, mendilci kızın içini çektiğini farkettim. Döndüm baktım, yalın ayak, ayakları buz tutmuş, elleri kızarmış. İçin için ağlıyor, ne var? ne oldu dedim, ’ hiç abla, mendil vereyim mi? ’ dedi. Yok ihtiyacım yok, neden ağladın? dedim. Omzunu kaldırdı, hiç dedi. Kaldır başını bakayım dedim ve elimle çenesinden kavrayıp kaldırdım ki ne göreyim, ahu gibi gözler, ne güzellik yarabbim.
Adın ne senin dedim?
Gülçehre
dedi kısık ve korku dolu bir sesle. Ne oldu sana dedim, dün gece birileri zorla götürmek istedi beni, kaçtım. Kafamı taşa çarptılar, başım çok ağrıyor abla... aman allahım gülçehre, ben ne
yapmalıyım. İçim eridi, aylarca rejim yapsam bu kadar yağlarım erimezdi. Bende ağlıyorum ve gülüm seni kim koklamak istedi.
Kimsen yok mu senin?
Var.
Nerede, hadi beni evine götür dedim.
Olmaz anam kızar, neden ağladın, acındırdın mı der.
Baban yok mu?
Yok. Neden ne oldu?
Bilmem.
Annen çalışıyor mu?
Yok, hasta yatıyor.
Kardeşin var mı gülçehre?
Var, benden başka dört tane. Ben gülçehre’yi takip ederek evine gittim.
Gülçehre kim bu kadın sen mi çağırdın?
Yok ana ben çağırmadım.
Mustafa nerede bu gün görmedim diyor ve devam ediyor. Sanki ben orada yokmuşum gibi davranıyor. Gül beyaz diyor bak bir yere gitmesin diyor. Ana burada uyumuş diyor.
Gülçehre, üstünü ört kızım üşümüştür.
Peki ana,
diyor gül çehre.
O yokken bütün gün, bu evde neler oluyor diye düşündüm. O anda ben konuşmaya başlıyorum;
Geçmiş olsun neyiniz var?
ayaklarım, tutmuyor da.
Adınız ne?
Gülten.
Kocan nerede?
Yok, yok olasıca, gitti bizi bırakıp.
Neden, sen hastasın diye mi?
Yok o gidince ben böyle oldum.
Ne kadar güzel bir kadınsın, neden terk etti seni?
Nereden bileyim ben,
Bir içini çekiyor ki, sanki ev sallanıyor. Benim içim eriyor adeta.
Peki nerede olduğunu bilmiyormusun?
Yok...biriyle kaçtı.
Ya nikah?
Yok bacım ne arasın.
Neden bu kadar çocuk?
Beni çok sevdiğini söylüyordu, bunlar oldu.
diyor ve utangaç tavırlarla yüzünü öne eğiyor.
Peki bak bu kızında çok güzel ya başına bir şey gelirse diyorum... olanlara bak.
Ne oldu ki? sen polismisin?
Hayır hayır diyorum.
Kız ne oldu diyor kadın şaşkın bakan gözlerle,
Hiç ana, dün gece karanlıkta gelirken, ağaca tosladım ya başımı, onu diyor bu abla.
Peki diğer çocuklar diyorum, nerede sormaz olaydım keşke. Kadın bir ofladı, sinirli bir ses tonuyla;
Mustafa mendilde, mehmet ayakkabı boyuyor, gülsüm komşunun kızını sallıyor.
Nasıl diyorum,
Sende bir şey bilmiyorsun, salıncak sallıyor, uyutuyor işte.
Peki bunların aldığıyla nasıl geçiniyorsunuz?
Zaten yetmiyor, kira veremiyoruz, ekmek, peynir alıyor....
Otursana diyor, nihayet polis olmadığıma inanarak.
Gülçehre çay yap kızım, temiz bardak koy.
Koydum ana.
Fakat gülçehre’nin güzel gözü kan çanağına dönmüş şekilde. Ağrısı var besbelli, nasıl sabırlı, solgun gelip bir yere yatacağına hiç bunlar olmamış, hiçbirşey başına gelmemiş gibi işe koyuldu Gülçehre.
Ben çay falan içmeyeyim, bir başka zaman diyorum, olmaz diyorlar. Fakat, benim aklım Gülçehre’nin gözündeki kanlanma ve başağrısın da. Bir an önce doktora ulaşmalı, bir yandan da bunu yapanlara beddualar yağdırıyorum içimden. Ben bir doktorla gelirim ya da sizi alırım diyorum, gülçehreyi bir doktor görmeli...
Oradan binbir düşünceyle ayrılıyorum.
Yol boyunca ağladım, seni kim koklamak istedi gülüm. Elleri kırılsın ahu gözlüm. Umarım sen ve senin gibiler kurtulur ve bu durumlar bir daha olmaz. Gülçehre ve ailesine doktor filan ne gerekiyorsa yapıldı.
Bütün ana ve dünya kadınlarına sesleniyorum;
Gülçehre’ler solmasın ve bu tür olayları yaşamasınlar. Kimse bu güllerden kötü emelleri için istifade edemesin. Okuyup kendilerine yeterli bireyler olsunlar. Kadınlarımız bu gün iki ekmek alıyormuş gibi yapın, birinin parasını bu yavrular için bir kutuya atın. Ne olur, Ahmet, Mehmet, Gül, Gülsüm ve Gülçehre gibi niceleri kurtulsun. Bunlar bizim umudumuz, bunlar bizim yavrularımız. Yüzüstü bırakan ana olsun, baba olsun, onları da merhamete davet ediyorum.
Haydi analar bir ekmek parası kutuya.....

Gurbet Meleği