Bir şiir yazıyorum şimdi sana, bütün insanları kıskandıran. Türküler son ses kulağımın yanı başında, her kelimesi aşk kokuyor. Hüzün yok, elem yok, mevsimlerden sonbahar hiç yok. Ne sen dökülüyorsun yaprak yaprak nede ben üşümüyorum yanında. Sen diyorum bu aşka altını çizerek defalarca, sadece sen… Yangınlar bizim için var, yağmurlar bizim için yağıyor sanki. Aşkınla yak beni, yağan yağmur söndürmez beni, sadece körükler sana olan yangınımı. Romantizm işlesin bir mum ışığında içimize, ben sana okyanusları anlatayım derin derin. Sende bana yaz akşamlarında esen rüzgârları anlat serin serin. İçimiz geçsin o an, yalnızlığı bir ömür unutalım, hatta ben sensizliği de unutacağım ve tek hatırımda olacak şey sen olacaksın. Sende tek ve hep beni hatırla olur mu?

Şiirler, şarkılar yazanlar genelde ve hatta hemen hemen her yazan yaşadığını yazar. Ben ise yaşamadan yaşamak istediğimi yazıyorum. Yani seni yazıyorum. Yani seni sana yazıyorum, beni sana yazıyorum. Oku sevgilim, defalarca oku ve ezberle. Çünkü kusursuz olsun yaşantımız, asla tek kelime eksik olmasın aşkımız, hiç azalmasın hasretimiz. Oku sevgilim, defalarca oku ve ezberle beni, benim seni ezberlediğim gibi…

Yusuf BİTİM