Biraz sesli düşünelim mi ?

Ya da sen buna sessiz monologta diyebilirsin ,

Kendini nasıl iyi hissedeceksen tabi ...

Biliyor musun ? sadece ’Günaydın ’ demek için çok nedenin var iken , sen bunu görmüyorsun ...

Milenyumda pollyanna mı olur deme bana , ne yazık ki nefes aldığın sürece ’pollyanna ’sın...

Bırak artık antidepresan kafasını , bir süre alkolde alma ...

Gökyüzüne en son ne zaman baktın diye sormuyorum sana ,

Çıplak ayakla toprağa ne zaman bastın diye sorum da yok sana .

Her gün sabahın bilmem kaçında kalkıp evrak çantanı savaş silahı gibi kullanırken ;

Sen gel de bir de , hissettiğin her duyguyu yor aşka ,

Oh ne ala ;

Meğer ne meraklıymışız izlediğimiz her filmin başrol oyuncusu olmaya ,

Dünya tamam da ;

Aşk bizim etrafımız da mı dönüyor ?

Yada sen mi durumları zorlaştırıyorsun ?

Kendini bana saatlerce bıkmadan anlatabilirsin ,ama sen en son kendine sana ne zaman anlattın ?

Bunu sorarlar adama ...

Durum karşısındaki tutumun değil de , tutum karşısındaki durumuna bakılıyor;

Ne yazık ki , öyle adam yerine koyuluyorsun bu dünya da ...