1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
557
Okunma
İnsan, altından çıkacakların acısını yaşamamak için,
içindeki göçükleri kaldırmaya korkuyor..
Oysa cesur olmalı insan..
Kalbi izdihamların en büyüğüne sahne olsa da keder uçurumlarından atmamalı kendini..
Lakin göklere de yuva kurmamalı.. Çok yükseklerden düşmemek için..
Mutsuzluğuyla mutlu olabilmeli.. Ve dertlerine sarılabilmeli insan..
Düşündükçe derdini ’ Derdim mi büyük, Rabbim mi?’ diyebilmeli..
Dedikçe dalabilmeli tefekküre.. Tevekkül edebilmeli sonsuz hamd ile..
Ve bilmeli;
Allah hüzünlü kalpleri sever.. Tesellimiz de bundan ya hani..
İyi ki mutsuzuz o halde..
İyi ki kalplerimiz hüzne müptela..
Cevap Yaz