Hayat,insanlar,yaptığım iyilikler kararıyor gözümde.Tek bi insan için kolumu kıpırdatmak istemiyorum.Çünkü hepsi bencil vurdumduymaz! O kadar çok şey anladım ki yaptığım iyiliklerden ama sadece şunu kafama kazıdım;sen ne yaparsan yap, kim için ne kadar acı çekersen çek,ne kadar yardım edersen et,gerekirse kendi mutluluğundan,hayallerinden geçersen geç,o iyiliğin sana kötülük olarak geri döner.Bu yüzden artık içimden insanlara yardım etme isteği kalmadı çünkü bende tükendim.yoruldum.Sessiz kalmayı tercih ediyorum herkese ve herşeye karşı ama bu daha büyük haksızlıklara uğramama neden oluyor.Çok yorgunum insanlardan,çok suskunum içimde kalıpta anlatamadıklarımdan,çok kırgınım bana seni anlıyorum deyipte beni yalnız bırakanlardan,çok sinirliyim bana haklı olmama rağmen haksızmışım gibi davranıp yargılayan nankörlerden ve onlar kadar sahte olan bencilliklerinden!!!