Ölüm insanın içinde bir korkudur. Saniyesi saniyesine hissedilen.Ölüm korkusu ölmek için değildir aslında.

Geride bırakılanlar içindir.Ölüm insan hayatındaki son noktadır.İnsanı uyaran,her defasında hatırlatıcı gibidir.

Düşüncesi bile hayatı sorgulamaya yeter.İnsan her gün ölümle yaşar aslında."Bügün yaşama hakkım var" düşüncesiyle.

Gözleri her zaman tüm güzellikleri görmek ister,Kulaklada ahengin her ayrıntısını duymak,elleriyle tüm sevdiklerini kucaklamak ister.

Ruhu son kez tüm bunları yaşamak,kalbi birazcık daha atmak ister.Mutlulukla dolup,biracık daha dünyasında durabilmek ister.

O gün geldiğinde tüm duyguları kaybolur.Çünkü duygularıyla güç bulan kalp artık atmıyor .Sıcak elleri buz gibi olur ve insan hayata teslim

ettiği gibi ölüme teslim eder kendimi.





Kalp atışların duygularınla var oldukça dünyanda yaşamaya devam et.