Boş gözlerle bakıyorum etrafıma. Burada değilim aslında, nerdeyim kimleyim bilmiyorum. Kendimi toparlayamıyorum. Belki anlatacak çok şey var ama nerden başlasam bilmiyorum. Mutlu değilim bunu biliyorum. Yüzüme gülümsemenin ilk kez bu kadar yakışmadığını gördüm. Aynadaki yansımamda. Aksi bu ya ağlayamıyorum da yani anlayacağın arasında kaldım. Bu aynı hem kalamamak hem de gidememek gibi bir şey. Yani kendini bir yere ait hissedememek. Boşlukta asılı kalmak. Her gün gördüğüm konuştuğum beraber güldüğüm insanlar neden bu kadar yabancı bugün? Neden bugün üstüme geliyor herkes her şey. Doğruya hayat bu böyle olmak zorunda. Bir ailem var, odam, yatağım, bir tavşanım var mutlu olmalıyım diyemiyorum herkes gibi. Üzülmeye hakkım yokmuş gibi görünmek canımı acıtan kimse anlamadı. Belki başarılı ve iyi biri yani anlayışlı olmam böyle gösteriyor. Ama şunu bil ki ben başarılı olmayı seçmedim yaşadığım hayat beni buna zorladı. Benim ailem için saygı terbiye birinci sırada gelirdi. Dışarıdan güçlü mükemmel gözüke bilirim ama.
Bir sevdiğim vardı. Onun bile bilmediği. 13 yaşındaydım o zaman ilk aşk derler ya işte o. Hala durur kalbimi koca bir parçasında. Ona ve bana ait bir sokaklar vardı paylaştığımız benim bildiğim. Kendimi avuttuğum resim değil bir boş pencereydi. Hayal gibi bir şeydi. Aslında birini sevmek için illa varlığının olması gerekmediğini gösterdi bana bilmeden. Sesini bir ya da iki kez duymuşumdur. Gözlerinin içine bir kez doyasıya bakabilmiştim bir rastlantı sayesinde. Yıllardır dileğim olmuştu. Gecen gün gerçekleşti o yılların dileği. Peki, olan neydi koca bir hayal kırıklığı. Unuttuğum bir şey vardı oda onun benim varlığımdan habersiz olmasıydı. Hayaldin dileğindin yitip giden avuçlarımda.
Aslında mutsuzluğumun sebebi buda değil. Şimdi karşıma yeni insanlar çıkıyor sanki onun yerini almak ister gibi beni korkutan ama buda basit değil mi mutsuz olmak için. Bilmiyorum!
Gözlerimin uzakta takıldı yerde biri var beni bekleyen adeta ama kim bilmiyorum göremiyorum hem gidemiyorum hem kalmak canımı yakıyor. Aslına bakarsan kafam karışık sanki biraz..